Niewiele firm pozostaje statycznych przez całe życie. Większość doświadcza okresu wzrostu, po którym następuje okres stagnacji, zanim osiągną kolejny okres wzrostu. Przejścia te są znane jako cykl koniunkturalny, który składa się z czterech różnych faz: ekspansji, szczytu, skurczu i koryta. Zazwyczaj można określić, w której fazie znajduje się firma, podając liczbę sprzedawanych towarów oraz czy zatrudnia lub zwalnia personel. Możesz także użyć wskaźników ekonomicznych, takich jak produkt krajowy brutto danego kraju, aby określić, w której fazie cyklu koniunkturalnego występuje cały kraj.
Wskazówki
-
Cztery etapy cyklu koniunkturalnego to: ekspansja, szczyt, skurcz i spadek.
Expansion reprezentuje okres wzrostu
Faza ekspansji cyklu koniunkturalnego jest okresem wzrostu gospodarczego. Ta faza obejmuje wzrost liczby dostępnych miejsc pracy i wzrost kosztów towarów. W miarę jak pracodawcy poszerzają swoje szeregi pracowników, odpowiedni wzrost dochodów z pracy umożliwia pracującym konsumentom kupowanie przedmiotów produkowanych przez firmy. Wraz ze wzrostem popytu na ich produkty, firmy wytwarzają więcej towarów na etapie ekspansji cyklu koniunkturalnego.Na etapie ekspansji gospodarka zwykle wytwarza PKB, wskazując na wysoki poziom wydajności.
Szczyt na szczycie
Szczytowy etap cyklu koniunkturalnego następuje po fazie ekspansji. Szczytowa scena pokazuje wysokość, szczyt fazy ekspansji. W fazie szczytowej gospodarka doświadcza niewielkiego bezrobocia lub nie ma go wcale. Koszt towarów nadal rośnie, ale nie tak szybko, jak w fazie ekspansji, ponieważ poziomy produkcji w pełni odpowiadają zapotrzebowaniu konsumentów na towary. Najwyższy poziom cyklu koniunkturalnego ujawnia wysoki PKB w czasie jego trwania. Piętnasty etap gospodarki jest zwykle uznawany po jego zakończeniu. Tylko spadek PKB odróżnia etap szczytowy od jego poprzednika, fazy ekspansji.
Skurcz oznacza, że malejesz
Faza skracania cyklu koniunkturalnego stanowi przeciwieństwo etapu ekspansji. Pracodawcy powodują wzrost bezrobocia w gospodarce, zmniejszając liczbę swoich pracowników. Ponieważ pracownicy tracą pracę, dochód maleje, a niepracujący konsumenci nie mogą sobie pozwolić na produkty wytwarzane przez firmy. PKB w gospodarce będzie niższy w fazie kurczenia się cyklu koniunkturalnego niż podczas cyklu ekspansji i szczytowych etapów. Jeżeli PKB spadnie w kolejnych kwartałach, faza kurczenia się gospodarki może być recesją.
Najniższy punkt to koryta
Najniższy etap cyklu koniunkturalnego bezpośrednio kontrastuje z fazą szczytową. Na najniższym etapie gospodarka doświadcza wysokiego bezrobocia. Wzrost cen towarów nie występuje, ponieważ popyt i poziom zaufania konsumentów pozostają niskie. Podobnie jak w fazie szczytowej, etap najniższy może zostać rozpoznany dopiero po przejściu. NajniŜszy etap zostanie określony jako spadek PKB w gospodarce w porównaniu z jego poziomem podczas poprzedniej fazy kurczenia się. Jeśli PKB gospodarki spadnie lub pozostanie na niskim poziomie dla większej liczby kwartałów fiskalnych, najgorszym etapem gospodarki może być depresja.
