Firmy i osoby fizyczne ponoszą ryzyko podczas realizacji projektów lub świadczenia usług. Dwa narzędzia do zarządzania ryzykiem to obligacje i ubezpieczenia. Jednak oba nie są wymienne. Przy zakupie polisy ubezpieczeniowej ryzyko przenosi się na ubezpieczyciela. Kupując poręczenie, inna strona, na przykład klient, jest chroniona przed utratą.
Ubezpieczenie i poręczenie
Kiedy firma lub osoba fizyczna wykupuje polisę ubezpieczeniową, firma ubezpieczeniowa ponosi pewne ryzyko określone w umowie. Na przykład, jeśli klient jest ranny w siedzibie Twojej firmy i masz politykę odpowiedzialności, która obejmuje takie zdarzenia, firma ubezpieczeniowa płaci odszkodowanie, tym samym chroniąc firmę przed stratą. Zazwyczaj ubezpieczyciele płacą procent strat po tym, jak ubezpieczony zapłaci kwotę podlegającą odliczeniu.
Obligacja poręczenia jest umową trójstronną. Głównym zobowiązanym jest firma lub osoba fizyczna kupująca obligację od drugiej strony, zwaną poręczeniem. W przypadku roszczenia poręczenie wypłaca określoną kwotę stronie wymagającej obligacji, zwanej wierzycielem. W ten sposób wiązanie chroni wierzyciela przed stratą. Obligacje są stosowane w sytuacjach, w których wierzyciel chce zapewnienia, że usługa lub umowa zostaną pomyślnie zrealizowane. Przykłady obejmują projekty budowlane, usługi sprzątania, usługi notarialne i kontrakty rządowe, które zlecają obligacje. W przypadku, gdy poręczenie musi zapłacić roszczenie, może odzyskać pieniądze od zleceniodawcy. Oznacza to, że zleceniodawca nie jest chroniony przed stratą, a jedynie zobowiązany.
