Rzeczowe aktywa trwałe, zwane także środki trwałe, mają ograniczone życie użytkowe. Aktywa te amortyzują wartość w czasie, a amortyzacja jest obliczana przy użyciu metody, która przesuwa koszt składnika aktywów z bilansu do rachunku zysków i strat, gdy składnik aktywów amortyzuje się w wartości.
W momencie początkowego zakupu środka trwałego jego koszt jest rejestrowany w bilansie. Konto zwane amortyzacją zakumulowaną jest przypisywane do środka trwałego, a ponieważ amortyzacja jest rejestrowana co miesiąc, jest ona traktowana jako amortyzacja skumulowana, co powoduje zmniejszenie wartości księgowej składnika aktywów. Jego wartość księgowa jest równa kosztowi historycznemu pomniejszonemu o skumulowaną amortyzację.
Ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) wymagają, aby firmy stosowały system księgowy podwójnego zapisu, a obciążenie, które kompensuje kredyt z amortyzacją, stanowi koszt amortyzacji w rachunku zysków i strat. Amortyzacja nie odzwierciedla rzeczywistych wypływów środków pieniężnych, ale jest traktowany jako koszt operacyjny dla celów księgowych.
Metody obliczania amortyzacji obejmują metodę liniową, jednostki metody wyjściowej i metody przyspieszonej amortyzacji.
Prosto linijna metoda
Przedmioty, które będą potrzebne
-
koszt środka trwałego.
-
szacowany okres użytkowania składnika aktywów
-
wartość rezydualna składnika aktywów
Koszt składnika aktywów można określić na podstawie jego pierwotnego kosztu i powinien on obejmować koszty poniesione na transport i przygotowanie składnika aktywów. Zasób pożyteczne życie opiera się na liczbie lat, w których ma być użytkowany. Wartość rezydualna oblicza się na podstawie najbardziej racjonalnego oszacowania przez kierownictwo kwoty, jaką można zgromadzić w wyniku likwidacji składnika aktywów po zakończeniu jego okresu użytkowania.
Koszty amortyzacji oblicza się za pomocą następującego wzoru: (podstawa kosztu minus wartość rezydualna) podzielona przez liczbę lat oczekiwanego okresu użytkowania składnika aktywów. Na przykład, jeśli podstawa kosztu samochodu wynosi 1 000 USD, jego wartość rezydualna wynosi 100 USD, a okres użytkowania wynosi siedem lat, koszty amortyzacji wynoszą (1000 USD - 100 USD) / 7, lub 900 USD / 7, co odpowiada 128,57 USD. Podziel tę liczbę przez 12 miesięcy, aby uzyskać miesięczny koszt amortyzacji w wysokości 10,71 USD.
Jednostki metody wyjściowej
Jednostki metody produkcji szacują amortyzację na podstawie faktycznej produkcji wytworzonej przez podlegający amortyzacji składnik aktywów. Koszty amortyzacji rosną i spadają w zależności od produkcji, a jeśli produkcja jest zerowa z powodu braku środków trwałych, koszty amortyzacji są równe zeru. Stosując tę metodę, okres użytkowania środków trwałych wyraża się w liczbie jednostek, które wytworzy w okresie użytkowania. Koszty amortyzacji są obliczane na podstawie wzoru: (Liczba wyprodukowanych jednostek podzielona przez okres użytkowania w liczbie sztuk) pomnożona przez (podstawa kosztu minus wartość odzyskana).
Przyspieszone techniki amortyzacji
Technika podwójnego osłabienia równowagi
Technika podwójnego spadku równowagi zatacza koszty amortyzacji na początku okresu użytkowania składnika aktywów. Jest on podobny do metody liniowej, ale podwaja kwotę amortyzacji w pierwszym okresie, zamienia ją na wartość procentową lub mnożnik i stosuje ją do wartości księgowej zasobu. Powoduje to szybkie obniżenie wartości księgowej zasobu, ponieważ ten sam mnożnik jest stale stosowany do zmniejszającej się wartości księgowej.
Suma liczb lat
Wzór na sumę metod lat dziesiętnych to podlegająca amortyzacji podstawa pomnożona przez (okres użytkowania pozostały podzielony przez sumę cyfr lat). W tym równaniu podstawa podlegająca amortyzacji równa się podstawie kosztu minus wartość rezydualna, a suma cyfr lat równa się n (n + 1) / 2. Tutaj n równa się użytecznemu życiu.
Na przykład, jeśli okres użytkowania wynosi 4, suma cyfr lat równa się: 4 (4 + 1) / 2, lub 4 (5) / 2, co daje 20/2, lub 10. Przez okres użytkowania zasobu, jego podlegająca amortyzacji baza zostanie pomnożona przez 4/10 w pierwszym roku i 3/10 w drugim roku, 2/10 w trzecim roku i 1/10 w czwartym i ostatnim roku.
