Wszystkie organizacje muszą płacić określone wydatki tylko po to, aby pozostać w branży, niezależnie od tego, ile dokonują sprzedaży. Przykładami tak zwanych stałych wydatków są podatki od czynszu, energii elektrycznej i nieruchomości. Pozostałe koszty są zmienne, co oznacza, że zwiększają lub zmniejszają wielkość sprzedaży lub produkcji. Praca może być stałym lub zmiennym kosztem, w zależności od tego, jak płacisz swoim pracownikom.
Praca najemna to stały koszt
Stały koszt to taki, który pozostaje taki sam co miesiąc, niezależnie od tego, ile sprzedajesz. Przykłady obejmują czynsz, media, wydatki na księgowość i roczne wynagrodzenia pracowników. Wynagrodzenia są klasyfikowane jako koszty stałe, gdy nie zmieniają się wraz z liczbą godzin pracy danej osoby lub z końcem produkcji z linii produkcyjnej. Tak więc, pełnoetatowy, płatny menedżer zarabiający 40 000 USD rocznie jest nadal potrzebny do zarządzania i jest umownie uprawniony do otrzymania 40 000 USD wynagrodzenia, niezależnie od tego, ile masz zainstalowanych widgetów. Kwota jest stała.
Prowizje są kosztami zmiennymi
Koszt zmienny to taki, który rośnie lub spada w zależności od poziomu produkcji. Opakowanie i wysyłka są dobrymi przykładami kosztów zmiennych - wydatki te wyraźnie rosną, gdy sprzedajesz więcej towarów i spadasz, gdy przestają przychodzić zamówienia. Jeśli chodzi o płace, jeśli płacisz pracownikowi w zależności od produkcji, to rachunek płac będzie kosztem zmiennym. Weź przykład od sprzedawcy, któremu wypłacana jest 10-procentowa prowizja w oparciu o ilość sprzedawanego przez nią produktu. Jeśli osiągnie sprzedaż o wartości 100 000 $, jej wynagrodzenie wyniesie 10 000 $. Jeśli nie dokona sprzedaży, jej prowizja wyniesie 0 USD. Kwota zależy od wielkości sprzedaży. Jest to koszt zmienny.
Godzinowe płace mogą być stałe lub zmienne
Stawka godzinowa może być stała lub zmienna w zależności od okoliczności. Jeżeli pracownik otrzymuje wynagrodzenie godzinowe, ale jest umownie gwarantowany określoną liczbę godzin tygodniowo i jest opłacany przez określoną liczbę godzin niezależnie od faktycznego czasu pracy, wówczas pracownik jest faktycznie pseudopobieżnym pracownikiem. Koszt robocizny jest traktowany jako koszt stały. Kiedy płacisz tylko za liczbę przepracowanych godzin w zależności od potrzeb - co zwykle ma miejsce w przypadku zatrudniania pracowników czasowych lub kontraktowych lub pracowników fizycznych - wówczas jest to koszt zmienny. Z produkcją idzie w górę lub w dół.
Koszty mieszane lub półzmienne
Praca musi być albo kosztem stałym, albo kosztem zmiennym - nie może być jednym i drugim. Mogą jednak istnieć stałe i zmienne składniki rachunku płac. Załóżmy na przykład, że płacisz pracownikowi działu sprzedaży wynagrodzenie podstawowe (koszt stały) z prowizją od doładowania opartą na wielkości osiągniętej sprzedaży (koszt zmienny). Teraz masz częściowo zmienny lub mieszany wydatek z elementami stałymi i zmiennymi. Każdy pracownik, który zarabia podstawową pensję plus nadgodziny, zalicza się do tej kategorii. Dzieje się tak dlatego, że rachunek za nadgodziny wzrasta proporcjonalnie do ilości pracy, którą produkuje pracownik.
Jak zdecydować, czy koszt pracy jest stały czy zmienny
Dobrą zasadą dla określenia, czy koszt pracy jest zmienny lub stały, jest pytanie, czy ponosisz koszty, jeśli firma zamknęła operacje w danym dniu. Koszty pracy, które należałoby ponieść, takie jak wynagrodzenie dla kierownictwa, są kosztami stałymi. Koszty pracy, których nie trzeba płacić, takie jak prowizje, pracownicy na sztuki, stawki godzinowe i wynagrodzenia za nadgodziny są kosztami zmiennymi. Maksymalizacja zmiennych kosztów pracy i minimalizacja stałych kosztów pracy to jeden ze sposobów obniżenia kosztów ogólnych i utrzymania rentowności w okresach wolnej sprzedaży.
