W przypadku firm, które sprzedają na kredyt, należności mogą stanowić znaczną część bilansu. Audytor musi rozumieć, w jaki sposób firma może błędnie podać należności, nieumyślnie lub celowo, w celu wyrażenia bez zastrzeżeń opinii na temat sprawozdań finansowych spółki. Z drugiej strony, jako księgowy, warto wiedzieć, jakie są zagrożenia, aby można było znaleźć błędy przed audytorem.
Istnienie lub występowanie
Głównym ryzykiem dla należności jest istnienie. Ponieważ należności zazwyczaj składają się z agregacji wielu mniejszych rachunków, audytor wysyła potwierdzenia do klientów jednostki, aby zweryfikować warunki płatności i ważność długu. Audytorzy prześlą te potwierdzenia pod swoją kontrolą i podejmą dalsze działania w przypadku podejrzanych lub niezwróconych potwierdzeń. W przypadku niezwróconych potwierdzeń, alternatywne procedury będą wykonywane na współmiernym poziomie ryzyka. Alternatywne procedury mogą obejmować korespondencję telefoniczną lub faksową oraz badanie kolejnych wpływów gotówkowych.
Kompletność
Twierdzenie o kompletności wiąże się z ryzykiem, że spółka nie zarejestrowała wszystkich należności. Ponieważ audytor nie może przetestować zapisów firmy dotyczących tego, czego nie ma, CPA zwykle sprawdza kompletność, patrząc na transakcje w okresie dat odcięcia okresu. Oceniając proces sprzedaży i uzyskując wygodę w zakresie zdolności firmy do przetwarzania transakcji we właściwym czasie, zmniejsza się ryzyko wystąpienia twierdzenia o kompletności.
Prawa i obowiązki
Twierdzenie o prawach dotyczy ryzyka, że należności należne firmie nie są własnością spółki. Audytor określi poziom ryzyka tego stwierdzenia, poznając i zrozumienie modelu biznesowego firmy oraz cyklu przychodów. Po uzyskaniu wymaganej wiedzy auditor opracuje szczegółowe procedury w celu sprawdzenia tego ryzyka, jeżeli jest to uzasadnione. Jeśli nie, zrozumienie cyklu transakcji może zapewnić CPA komfort, którego potrzebuje.
Wycena lub alokacja
Wycena należności jest dużym ryzykiem dla wielu spółek. Jako należności należy je traktować jako możliwą do uzyskania wartość netto, a przedsiębiorstwa muszą oszacować ich wartość kolekcjonerską i zmniejszyć saldo o odpisy na wątpliwe rachunki. Audytor musi ustalić, czy metodologia firmy do oszacowania jest uzasadniona, a także przeprowadzić audyt podstawowych informacji użytych do dokonania oszacowania. W firmach, w których jest to znaczące oszacowanie zarządów, zasiłek może stanowić punkt sporny pomiędzy kierownictwem i audytorami.
Prezentacja i ujawnianie
Zarówno międzynarodowe, jak i amerykańskie standardy rachunkowości zawierają szczegółowe wytyczne dotyczące prezentacji i ujawniania sald należności. Ryzyko związane z prezentacją jest takie, że salda w sprawozdaniach finansowych spółki i przypisach mogą nie przedstawiać sald firmy w sposób rzetelny. Zwykle zarówno firma, jak i audytor przechodzą przez listy kontrolne sprawozdań finansowych w celu analizy prezentacji i ujawniania tych sald.
