Ustawa o sprawiedliwych normach pracy (FLSA) została uchwalona w 1934 r. W celu ochrony pracowników przed wykorzystywaniem przez pracodawców. Prawo to zobowiązuje pracodawców do płacenia odpowiedniej płacy minimalnej i płacenia za nadgodziny, jeśli pracownik pracuje więcej niż osiem godzin dziennie. FLSA nie zajmuje się przerwami na lunch; pracodawcy muszą sprawdzić prawo stanowe, aby ustalić, czy muszą oni godzinowo przerwać przerwy w pracy.
Brak federalnego prawa
Od 2011 r. Prawo federalne nie wymaga od pracodawców oferowania pracownikom godzinnych przerw na lunch. Przepisy stanowe różnią się w tej kwestii. Skontaktuj się z departamentem pracy swojego stanu, aby dowiedzieć się, czy musisz dać pracownikom przerwę na lunch, jak długo można im odpocząć i ile godzin pracownicy mogą pracować, zanim będą musieli zrobić sobie przerwę. W stanach, które mają obowiązkowe przerwy na lunch, zwykle pracownicy muszą zrobić 30-minutową przerwę na każde sześć godzin przepracowanych.
Przerwy na kawę
Zgodnie z prawem federalnym pracodawcy muszą płacić pracownikom za przerwy trwające krócej niż 20 minut. Tak więc, jeśli pracodawca oferuje przerwy kawowe pracownikom od 5 do 10 minut, pracodawca nie może odliczyć tych kilku minut od płatnego czasu pracownika. Chociaż prawo federalne nie wymaga od pracodawców przerwy na kawę, niektóre stany, takie jak Kalifornia, wymagają, aby pracownicy mieli 10-minutową przerwę na każde cztery godziny pracy.
Odpowiedzialność
Jeżeli prawo stanowe wymaga od pracodawców oferowania pracownikom przerwy na posiłek, pracownicy mogą wnosić pozew o odszkodowanie, jeżeli pracodawca zaprzecza im stosownym przerwom na posiłek. W wielu stanach przerwy na posiłki, w których pracownik przebywa w biurze podczas przerwy obiadowej i pracuje w razie potrzeby, nie są uważane za właściwe przerwy. Raporty prawne z USA, że w Kalifornii pracownicy mogą odzyskać odszkodowania za jedną godzinę pracy za każdą przerwę w posiłku, która nie została podana w razie potrzeby.
Z biegiem czasu
Nawet jeśli pracodawca nie jest zobowiązany do oddawania posiłków swoim pracownikom, może to zrobić, aby uniknąć płacenia za nadgodziny. Jeśli pracownik nie odpoczywa, a zatem pracuje dłużej niż osiem godzin dziennie lub 40 godzin tygodniowo, pracownik ten musi otrzymywać wynagrodzenie za nadgodziny za przepracowane dodatkowe godziny. Kwota ta wynosi 1,5 razy do dwukrotności zwykłego wynagrodzenia pracownika, w zależności od przepisów państwowych dotyczących nadgodzin.
