Opis
Przed edytorami tekstu powszechnie używano maszyny do pisania do tworzenia dokumentów maszynowych. Typowe maszyny do pisania mają znaną konstrukcję. Obejmuje to klawiaturę, na której na każdym klawiszu znajduje się jedna lub dwie litery lub symbole. Każdy klawisz ma pasek z wcięciem litery lub symbolu zaznaczonego na jego krawędzi. Każdy klawisz paska ma zazwyczaj dwa lub trzy różne oznaczenia, z których każdy odpowiada małej lub dużej litery konkretnej litery lub symbolu, takiego jak znak interpunkcyjny lub liczba. Maszyna do pisania zawiera również gumową rolkę, zwaną płytką, która znajduje się na czele maszyny do pisania, tuż nad klawiszami kreskowymi, oraz rolkę wstążki lub taśmy węglowej, która przechodzi przez otwór, na który są uderzane klawisze pręta. Zarówno płyta, jak i wstążka są umieszczone w taki sposób, że klawisze uderzają w papier, pozostawiając atramentowe wcięcie znaków.
Funkcjonować
Chociaż funkcja maszyny do pisania może wydawać się prosta, w tym samym czasie występuje wiele różnych procesów, które sprawiają, że maszyna działa sprawnie. Najpierw należy umieścić arkusz papieru, a następnie zwinąć go w wałek za pomocą pokrętła znajdującego się na końcu płyty. Następnie ustawia się wcięcia i marginesy papieru za pomocą metalowych znaczników znajdujących się wzdłuż linijki tuż pod płytą. Ustawia to ograniczenie dla maszyny do pisania, gdy przemieszcza się z jednego końca do drugiego. Po naciśnięciu klawisza nacisk ruchu powoduje, że odpowiedni pasek uderza w wstęgę atramentu. Siła ta pozostawia wrażenie na papierze z odpowiednim charakterem. Po naciśnięciu każdego klawisza płyta przesuwa się poziomo, dzięki czemu pozycja papieru przesuwa się z prawej na lewą. Dzięki temu maszynistka może utworzyć serię słów i zdań w jednej linii. Gdy płyta dojdzie do marginesu strony, urządzenie wyda dźwięk dzwonka, ostrzegając maszynistę, aby przesunął płytę do pierwotnej pozycji. Dźwignia umożliwia również przesunięcie płyty w pionie w celu rozpoczęcia następnego rzędu na papierze. Dźwignia ta jest naciskana w tym samym czasie, gdy płyta jest dociskana z powrotem do położenia. W związku z tym płyta przesuwa się poziomo, a następnie pionowo, aż do wypełnienia wszystkich marginesów papieru.
Maszyny do pisania mają również mechanizmy zmiany, które umożliwiają pisarzowi naciskanie różnych znaków na tym samym klawiszu pręta. Zakładki zmiany znajdują się zwykle na każdym końcu klawiatury. Po naciśnięciu, położenie klawisza paska przesuwa się, w ten sposób pozycjonując się po uderzeniu w wstążkę. Klawisz tabulacji jest wciśnięty w tym samym czasie, gdy zostanie naciśnięty klawisz. Spowoduje to podniesienie klawisza tak, aby wcięcie na klawiszu zostało umieszczone we właściwej pozycji po uderzeniu w wstążkę. Klawisze kart są używane, gdy trzeba wpisać literę lub symbol wielką literą.
Historia
Opatentowany w 1868 roku, maszyny do pisania były typową maszyną do pisania w domach i biurach. Najstarsze przenośne maszyny do pisania zostały wynalezione w latach dwudziestych. Wczesne maszyny do pisania były często ręczne, ale do lat 60. XX wieku elektryczne maszyny do pisania wkrótce zyskały na znaczeniu. W późniejszych wersjach używano również kulek lub kółek stokowych zamiast kluczy. Te maszyny do pisania pozwoliły, aby płyta pozostała nieruchoma, a kula lub koło stokowe, raz naciśnięte przez dowolny klawisz na klawiaturze, przesuwały się od lewej do prawej wzdłuż papieru.
