Przywództwo sytuacyjne jest teorią przywództwa, która sugeruje, że przywódcy powinni kierować się różnymi stylami przywództwa, zamiast realizować jeden ogólny styl. Zasadniczo, teoria przywództwa sytuacyjnego wymaga od lidera oceny danej sytuacji i wyboru stylu odpowiedniego dla tej sytuacji. Istnieje kilka kluczowych kroków, które możesz podjąć, aby rozpocząć wdrażanie przywództwa sytuacyjnego.
Zarys zadań swojego obserwatora. Określenie i opis zadań, które należy wykonać, jest dobrym pierwszym krokiem do wdrożenia przywództwa sytuacyjnego.
Określ poziom rozwoju dla każdego obserwatora na podstawie zadań, które muszą wykonać. Styl rozwoju oceniany jest na dwóch poziomach: kompetencji i zaangażowania. Osoba śledząca może być bardzo zaangażowana, ale może nie mieć odpowiednich umiejętności do wykonania zadania. Z drugiej strony, naśladowca może być niezwykle utalentowany i wykwalifikowany, ale brak mu motywacji do wykonania zadania. Zdecyduj, gdzie naśladowca spada na skalę poziomu rozwoju.
Wybierz styl przywództwa, aby zaadresować poziom rozwoju swojego naśladowcy. Istnieją cztery główne style przywództwa: kierowanie, coaching, wspieranie i delegowanie. Pierwsze dwie opcje najlepiej nadają się dla obserwujących, którzy potrzebują więcej kierunku, podczas gdy dwaj pozostawiają większą autonomię naśladowcy.
Omów sytuację i zadania z obserwującym. Upewnij się, że Ty i osoba obserwująca jesteście na tej samej stronie dotyczącej zarządzania zadaniami lub projektem.
Kontynuuj obserwację przez cały cykl życia każdego zadania lub projektu. Informacje zwrotne są niezbędne niezależnie od wybranego stylu przywództwa.
Oceń efektywność swojego stylu przywództwa sytuacyjnego. Niezwykle ważne jest, aby zachować spójność ze stylem przywództwa. Jeśli jednak styl nie jest skuteczny w przypadku obserwatora, może być konieczna ponowna ocena sytuacji i wybór innego stylu przywództwa.
