Firmy ubezpieczeniowe są na ogół nieugięte w kwestii zaprzestania ubezpieczenia, gdy ubezpieczający nie płacą składek na czas. Po zawieszeniu polisy ubezpieczyciel zwykle wymaga, aby ubezpieczający zapłacił zaległe saldo i opłaty przed wznowieniem umowy. Zgodnie z zasadami rachunkowości, ubezpieczający rejestruje składki jako "koszty ubezpieczenia" - wskazujące zaległe saldo jako "należne ubezpieczenie".
Koszty ubezpieczenia
Koszt ubezpieczenia jest opłatą, którą firma ponosi w celu ochrony swojej działalności przed niekorzystnymi wydarzeniami handlowymi lub życiowymi. Firma podpisuje umowę z firmą ubezpieczeniową i zgadza się płacić składki okresowe w zamian za ochronę przed ryzykiem. Jako posiadacz polisy organizacja może wybrać zasięg dla szerokiej gamy wydarzeń. Należą do nich zabezpieczenia w niekorzystnych sytuacjach związanych z samochodem, domem i zdrowiem. Inne rodzaje ryzyka operacyjnego, na które organizacja może ubezpieczyć swoją działalność, obejmują: wypadek, majątek, odpowiedzialność prawną, kredyt i życie. Ubezpieczenie kredytu może być jedną z najważniejszych form ochrony, ponieważ chroni firmy przed znacznymi stratami, które często wynikają z bankructw partnerów biznesowych i przejściowych problemów finansowych.
Ubezpieczenie płatne
Należne ubezpieczenie jest długiem związanym z wydatkami ubezpieczeniowymi. Jest składnikiem bilansu korporacyjnego, określanego również jako oświadczenie o sytuacji finansowej lub sprawozdaniu z sytuacji finansowej. Polisa ubezpieczeniowa pokazuje kwotę niezapłaconych składek, które ubezpieczający musi uregulować w określonym czasie, na przykład na koniec miesiąca, kwartału lub roku podatkowego.
Połączenie
Koszty ubezpieczenia i ubezpieczenia są odrębnymi warunkami; jeden to wydatek, a drugi to zobowiązanie. Jednak oba terminy są ze sobą powiązane, ponieważ nie byłoby kwoty do zapłaty ubezpieczenia bez kosztów ubezpieczenia. Dzieje się tak dlatego, że dług powstaje tylko wtedy, gdy ubezpieczający nie zapłaci składek w terminie i zgodnie z umowami. Firmy, które niezwłocznie rozliczają się z polisami ubezpieczeniowymi, nie wykazują kwot należnych z tytułu ubezpieczenia w swoich sprawozdaniach z sytuacji finansowej.
Rachunkowość finansowa i sprawozdawczość
Aby rejestrować koszty ubezpieczenia i transakcji ubezpieczeniowych, księgowi korporacyjni przestrzegają określonych norm. Należą do nich rekomendacje amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz Rady ds. Standardów Rachunkowości Finansowej, a także ogólnie przyjęte zasady rachunkowości i międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej. Aby zarejestrować koszty ubezpieczenia, księgowy obciąża rachunek kosztów ubezpieczeniowych i zapisuje rachunek ubezpieczeniowy. W ten sposób młodszy księgowy jednocześnie wykazuje wzrost kosztów korporacyjnych i długów. Kiedy firma płaci składki, księgowy zapisuje rachunek pieniężny i obciąża rachunek ubezpieczeniowy. Ta pozycja przywraca rachunek ubezpieczeniowy do zera, w związku z czym rozliczenie długu. Pojęcia księgowe dotyczące debetu i kredytu są sprzeczne z terminologią bankową. Uznanie gotówki, aktywów, oznacza obniżenie kosztów firmy.
