Przy zakupie środków trwałych, takich jak budynki, sprzęt produkcyjny lub meble biurowe, masz prawo amortyzować koszt danego składnika aktywów przez kilka lat, zamiast ponosić duże koszty w pierwszym roku. Stopniowy spadek wartości aktywów w księgach naśladuje wpływ zużycia na kondycję fizyczną w miarę upływu czasu.
Obliczanie podstawy aktywów
Najpierw należy oszacować wartość odzysku składnika aktywów, która jest wartością pozostałą po zastosowaniu całej amortyzacji. Odejmij wartość odzysku od pierwotnego kosztu aktywów, aby znaleźć podstawę amortyzacji. Jeśli składnik aktywów ma cenę zakupu równą 100 000 USD i można oczekiwać, że będzie w stanie go sprzedać po 20 000 USD, gdy jego okres użytkowania się skończy, wówczas podlegająca amortyzacji kwota wyniesie 80 000 USD. Roczny koszt amortyzacji powinien zostać zapisany na kontach przeciwstawnych zatytułowanych "Skumulowana amortyzacja". Odejmij saldo tego konta od pierwotnej wartości zasobu, aby znaleźć podstawę kosztów bieżących dla każdego kolejnego roku amortyzacji.
Wybór metody amortyzacji
Prosta amortyzacja
Prosta metoda amortyzacji jest najłatwiejszą metodą do obliczenia. Po prostu podziel podstawę aktywów przez okres użytkowania, aby znaleźć roczną amortyzację. Na przykład składnik aktywów o wartości 10 000 USD i okresie użyteczności wynoszącym pięć lat amortyzuje się w wysokości 2000 USD rocznie.
Podwójnie malejące saldo
Metoda podwójnego spadku równowagi przyspiesza amortyzację, tak więc pierwszy rok ma najwyższy koszt. Składnik aktywów o okresie użytkowania wynoszącym pięć lat normalnie amortyzowałby się w wysokości 20% rocznie. Dzięki metodzie podwójnego spadku można odnotować 40 procent podstawy aktywów każdego roku. Po dwóch i pół latach amortyzacja przekroczy wartość pozostałych aktywów. Możesz zarejestrować tylko kwotę amortyzacji niezbędną do wyzerowania podstawy. Na przykład, jeśli pierwotna podstawa aktywów wynosiła 10 000 USD, odnotowałbyś amortyzację 4000 USD za każdy z pierwszych dwóch lat i 2000 USD w trzecim roku.
Suma cyfr lat
Aby użyć metody cyfr dziesiętnych, trzeba przekształcić okres użytkowania zasobu w serię ułamków. Mianownik szeregu ułamków jest sumą lat życia użytkowego. W przypadku aktywów o pięcioletnim okresie użyteczności użyjesz 15 jako mianownika (1 + 2 + 3 + 4 + 5). W pierwszym roku pomnożyć podstawę kosztu aktywów o 5/15, aby znaleźć roczny koszt amortyzacji. Frakcja zmieni się na 4/10 w następnym roku, 3/10 w następnym roku, 2/10 w następnym roku i 1/10 w ostatnim roku życia składnika aktywów.
Jednostki produkcji
Przedsiębiorstwa produkcyjne często preferują metodę jednostek produkcji, która alokuje koszty amortyzacji w zależności od liczby jednostek produkowanych przez dany składnik aktywów. Aby skorzystać z tej metody, należy oszacować całkowitą liczbę jednostek, które aktywa będą produkować w okresie użytkowania. Podzielić podstawę kosztową składnika aktywów przez całkowite spodziewane jednostki produkcji, aby ustalić koszt amortyzacji na jednostkę. W przypadku rocznej amortyzacji należy pomnożyć liczbę jednostek wyprodukowanych w ciągu roku przez amortyzację na jednostkę.
