Kiedy menedżerowie biznesu mówią o kosztach produkcji, mają na myśli wydatki inne niż bezpośrednia praca i materiały, które są częścią kosztów produkcji dobra. Ważne jest zrozumienie narzutów produkcyjnych z dwóch powodów. Jako menedżer potrzebujesz tych informacji, aby podejmować świadome decyzje dotyczące produkcji i cen produktów. Ponadto kwota narzutów produkcyjnych musi zostać przydzielona każdej wyprodukowanej jednostce, aby była zgodna z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości. Czasami możesz chcieć obliczyć szacunkową wartość kosztów ogólnych związanych z produkcją w toku, a także gotowych produktów w ekwipunku.
Omówienie: Koszty ogólne związane z produkcją i praca w toku
Narzut produkcyjny to termin używany do określenia kosztów pośrednich związanych z wytwarzaniem produktu. Wydatki te dodawane są do bezpośrednich kosztów pracy i bezpośrednich materiałów w celu określenia całkowitego kosztu wytworzenia. Przykłady kosztów związanych z produkcją obejmują zużytą energię elektryczną, pracę pośrednią, taką jak prace konserwacyjne, amortyzację maszyn w fabryce, naprawy i podatki od nieruchomości. Część tych kosztów musi zostać przypisana lub przyporządkowana do każdej produkowanej jednostki. Istnieją dwa tradycyjne podejścia do alokacji kosztów ogólnych produkcji. Możesz przypisać koszty proporcjonalnie do godzin pracy potrzebnych do wyprodukowania jednej jednostki, która działa dobrze, gdy proces produkcji jest pracochłonny. Gdy fabryka jest w znacznym stopniu zautomatyzowana, używanie maszynowych godzin na jednostkę jest często bardziej odpowiednie. Chodzi o to, aby wybrać schemat przydziału, który ściśle koreluje z faktyczną proporcją kosztów ogólnych, które powinny zostać przypisane do każdej jednostki produkcyjnej.
Praca w toku lub praca w toku odnosi się do towarów, które są częściowo ukończone. Zazwyczaj oblicza się końcowe saldo WIP na koniec każdego roku lub w innych okresach rozliczeniowych. Ta równowaga końcowa staje się równowagą początkową w następnym okresie. WIP jest raportowana jako część zapasów w sekcji aktywów w bilansie firmy.
Określanie WIP
Zanim będzie można obliczyć koszty produkcji dla WIP, należy określić saldo końcowe WIP. Formuła to saldo początkowe WIP plus koszty produkcji minus koszt ukończonych towarów. Załóżmy, że rozpoczniesz rok z wartością 25 000 USD WIP i poniesiesz 300 000 USD kosztów produkcji. Koszt ukończonych towarów wynosi 305,000 USD. Końcowy bilans WIP wynosi 20 000 USD.
Obliczanie ogólnych kosztów produkcji dla WIP
Aby obliczyć narzut na produkcję dla WIP, należy zacząć od znalezienia udziału kosztów ogólnych produkcji dla jednostki produkcyjnej. Załóżmy, że przydzieliłeś 10 USD na widget dla kosztów ogólnych, a bezpośrednie koszty pracy i materiałów wynoszą łącznie 40 USD, co daje jednostkowy koszt produkcji w wysokości 50 USD. Proporcja kosztu jednostkowego jest kosztem 10 USD podzielonym przez całkowity koszt 50 USD, czyli 0,20. Pomnóż saldo pracy w procesie przez 0,20. Jeśli końcowy WIP wynosi 20 000 USD, masz 20 000 $ 0,20. Nakłady produkcyjne na WIP wynoszą 4000 USD.
