Narzędzia pneumatyczne - zwane również narzędziami pneumatycznymi - to urządzenia, które działają przy użyciu sprężonego powietrza lub gazu. Koncepcja narzędzi pneumatycznych ma swoje początki w czasach starożytnych, ale dopiero w ciągu ostatnich 500 lat została zrealizowana.
Początki
Grecki matematyk Hero z Aleksandrii (ok. 10 do 70 rne) jest uważany za osobę, która pomyślała o polu, które dało początek narzędziom pneumatycznym (pneumatyce) w I wieku. Są dowody na niektóre z jego wynalazków napędzanych parą i wiatrem. Jednak takie pomysły nigdy nie były w pełni zbadane przez kilka stuleci po jego czasie.
Pompa / kompresor powietrza
Niemiecki fizyk i inżynier Otto von Guericke (1602 do 1686) wynalazł pompę lub sprężarkę powietrza. Urządzenie wysysało powietrze lub gaz z dowolnego naczynia, do którego było przymocowane. Eksperymentował z obudowami z miedzi zwanymi półkulami, demonstrując, że mógłby użyć pompy do rozerwania dwóch połówek.
Pneumatyczne rury / rury
Dwa wieki po Guericke narzędzia pneumatyczne rozwijały się nie tylko jako ekscytujące ciekawostki; teraz stały się praktyczne, zastosowane do pewnych codziennych czynności. Pneumatyka w XIX wieku była zdominowana przez rurę pneumatyczną, która została spopularyzowana przez ludzi w wiktoriańskiej Anglii z wykorzystaniem rurociągów do przesyłania telegramów z jednej stacji telegraficznej do drugiej. Również John Wanamaker (1838 do 1922), amerykański kupiec, wprowadził systemy rur do Urzędu Pocztowego Stanów Zjednoczonych (kiedy był postmasterem generalnym) i domy towarowe odpowiednio do transportu przesyłek pocztowych i pieniędzy.
Najbardziej skomplikowane zastosowanie rur pneumatycznych było jednak w 1867 roku, kiedy Alfred Beach (1826 do 1896) praktycznie wynalazł pneumatyczną linię metra, demonstrując, że rura była w stanie przewozić pasażerów. Obecnie w terminalach bankowych stosowane są rury pneumatyczne, które ułatwiają dokonywanie transakcji na przejazdach.
Młot pneumatyczny
Charles Brady King (1869 do 1957) wynalazł młot pneumatyczny w 1890 roku. Narzędzie to służyło do mocowania konstrukcji stalowych w stoczniach i podkładach kolejowych. Przed tym wynalazkiem preferowanym źródłem energii była para; młot pneumatyczny był łatwiejszy i bardziej wydajny w użyciu. Narzędzie było jedną z dwóch wystaw, które wykonał na Światowej wystawie kolumbijskiej w 1893 roku.
Młot pneumatyczny
Wiertarka pneumatyczna zasilana sprężonym powietrzem służy głównie do wiercenia skał i niszczenia nawierzchni. Jednak nie jest jasne, kto dokładnie to wymyślił. Niektóre źródła wskazują na Samuela Ingersolla w 1871; inni twierdzą, że zamiast tego wymyślił młot pneumatyczny, osiągnięcie bardziej powszechne w stosunku do wspomnianego króla.
