Prawo do pracy obowiązują prawa, które dają pracownikom prawo do samodzielnego decydowania, czy dołączyć do związku. Z drugiej strony państwa, które nie mają podobnych praw i w których istnieją monopole związków, wymagają od wielu pracowników przyłączenia się do związków zawodowych i płacenia składek związkowych. Istnieje kontrowersja co do skuteczności związków zawodowych i tego, czy przynoszą one korzyści pracownikom w państwach o atmosferze sprzyjającej unii związkowej. Aby obiektywnie ocenić problem, możesz spojrzeć na dane dotyczące zarobków i inne czynniki, które mają wpływ na pracowników.
Cotygodniowe zarobki
Według badań Narodowego Instytutu Badań Stosunków Pracy osoby z prawem do pracy generalnie zarabiają wyższe wynagrodzenia niż w krajach przymusowych. W 2008 r. Osoby pracujące w stanach z 10% lub więcej pracowników sektora prywatnego podlegających prawom związkowym zarabiały średnio tygodniowo 770 USD tygodniowo. W państwach pracujących w dobrej wierze lub w krajach o niskim wskaźniku unii w sektorze prywatnym, osoby zarabiały średnio 818 tygodniowo, dostosowując się do kosztów utrzymania. Oznacza to, że w 2008 r. Pracownicy w państwie pra- cującym do pracy zarobili w tym roku o prawie 2 500 USD więcej niż ich przymusowo związani pracownicy.
Jednorazowy dochód
Dochód rozporządzalny można rozumieć jako pieniądze, które pozostawiłeś na oszczędności lub wydatki po odliczeniu obowiązkowych opłat, takich jak podatki federalne i stanowe. Natomiast dochód uznaniowy składa się z pieniędzy, które pozostawiłeś po opłaceniu osobistych wydatków, takich jak rachunki, hipoteki, czynsze i narzędzia. Narodowy Instytut Badań nad Relacjami Pracowniczymi przejął dane Departamentu Handlu USA za rok 2008, które pokazały średni dochód rozporządzalny na mieszkańca w każdym stanie i skorygował go o koszty utrzymania. Analiza wykazała, że pracownicy pra- cujący w miejscu pracy w 2008 r. Mieli dochody rozporządzalne w wysokości 34 878 USD, dostosowane do kosztów utrzymania, podczas gdy pracownicy związkowcy osiągnęli kwotę około 2000 USD mniej za rok.
Zatrudnienie
Analiza sumy zatrudnienia jest ważnym wskaźnikiem wzrostu gospodarczego. W stanach z prawem do pracy, wzrost zatrudnienia znacznie przewyższa zarówno stan zatrudnienia w krajach nienależących do pracy, jak i na poziomie krajowym, wynika z raportu z 2011 r. Z Indiana Chamber of Commerce Foundation. Od lat 1977 do 2008 ogólnokrajowe zatrudnienie ogółem wzrosło o 71 procent. W tym samym okresie zatrudnienie wzrosło o 100% w krajach pra- cujących i tylko o 57% w państwach nieposiadających prawa do pracy.
Migracja
Według analizy danych amerykańskiego biura ds. Spisu ludności w raporcie z 2011 r. Przez Fundację Izby Gospodarczej Indiany, większy odsetek ludności amerykańskiej można znaleźć w państwach pracy "prawo do pracy". W 1970 r. Około 29 procent Amerykanów żyło w krajach do pracy, w porównaniu z około 40 procentami w 2008 r. Chociaż wskaźniki urodzeń i inne czynniki mogą się przyczyniać, duża część tego przesunięcia jest wynikiem migracji pracowników na prawo do -pracuj stany. W rzeczywistości w okresie 2000-2009 prawie 5 milionów Amerykanów przeniosło się z państw, które nie mają prawa do pracy, do krajów pra- cujących do pracy.
