Przedsiębiorcy czasami pożyczają pieniądze lub udzielają kredytów dostawcom, klientom lub innym osobom poprzez wystawianie notatek określających warunki pożyczki i termin zapadalności. Emitent banknotów rejestruje pożyczkę na koncie dłużnym, jako składnik aktywów. Aby szybko zebrać pieniądze, należy zauważyć, że emitenci mają możliwość sprzedaży swoich obligacji do instytucji finansowej z dyskontem. Dyskonto jest iloczynem wartości banknotu w dacie zapadalności, okresie dyskonta i stopie dyskontowej.
Obliczanie zniżki
Zazwyczaj naleŜne naleŜności to kredyty krótkoterminowe, które dojrzewają w okresie krótszym niŜ jeden rok, choć moŜliwe są dłuŜsze terminy zapadalności. Wartość banknotu w dacie zapadalności jest sumą pozostałych płatności odsetkowych i kwoty głównej. Okres rabatu rozciąga się od daty sprzedaży banknotu do terminu zapadalności. Instytucja finansowa ustala roczną stopę dyskontową na podstawie wartości banknotu, kosztów zakupu i windykacji pożyczki oraz odpowiedniej marży zysku. Załóżmy na przykład, że firma wydaje dostawcy 50 000 USD za 90 dni i nalicza 0,9 procent odsetek, w ujęciu rocznym, płatne w terminie zapadalności. Odsetki po upływie 90 dni wynoszą (90/365 x.009 x 50 000 USD), czyli 110,96 USD, które po dodaniu do kwoty głównej są równe wartości zapadalności 50 110,96 USD. Jeśli firma natychmiast sprzeda banknot do banku z 10-procentową zniżką, płaci zniżkę (0,10 x 50,110,96 USD) lub 5 011,10 USD. Firma otrzymuje gotówkę w wysokości odpowiadającej wartości wymaganego okresu zapadalności, pomniejszonej o rabat, który wynosi (50 110,96 USD - 5 011,10 USD) lub 45 099,86 USD.
