Hartowanie szkła może być sporym wyzwaniem. Wymaga on ogrzewania szkła do bardzo wysokiej temperatury, a następnie umożliwienia szybkiego schłodzenia szkła. Zmienia to skład molekularny szkła w taki sposób, że szkło staje się do 6 razy twardsze niż zwykłe szkło, ale jednocześnie jest bardziej kruche. Jedną z zalet hartowanego szkła (oprócz dodatkowej wytrzymałości) jest to, że jeśli szkło hartowane ma się rozbić, kruszy się w bezpieczne kawałki, zamiast ostrych i potencjalnie niebezpiecznych odłamków.
Przedmioty, które będą potrzebne
-
Piekarnik lub piec
-
okulary ochronne
-
Ciężkie rękawice
-
Szczypce lub specjalna szpatułka
-
Blat z cegły lub betonu
-
Okulary spolaryzowane
Kształtuj lub wywierć otwory w szkle przed hartowaniem - po hartowaniu szkła nie można go ciąć ani wiercić bez rozbijania na małe kawałki wielkości miniatur.
Podgrzej szkło, które chcesz temperować do temperatury co najmniej 600 stopni Celsjusza w piecu lub w piecu.
Zdejmij szklankę z pieca lub pieca (ostrożnie, za pomocą kleszczy lub specjalnej łopatki przeznaczonej do przenoszenia gorącego szkła) i połóż ją na ceglanej lub cementowej powierzchni i pozostaw ją do szybkiego schłodzenia przez wachlowanie go zimnym (ale nie zimnym) powietrzem. To szybkie wybijanie zewnętrznej powierzchni szkła powoduje zmiany molekularne, które powodują hartowanie szkła. Poczekaj, aż szklanka całkowicie ostygnie.
Sprawdź, czy szklanka została odpowiednio hartowana, patrząc na nią za pomocą spolaryzowanych szkieł i przepuszczając przez nią światło. Szkło hartowane będzie miało wzory cieni (czasami nazywane "znakami hartowania") widoczne w soczewkach spolaryzowanych.
Wskazówki
-
Szkło hartowane czasami rozbija się spontanicznie ze względu na wewnętrzne naprężenia powstające w procesie hartowania.
Ostrzeżenie
Zachowaj ostrożność podczas pracy z hartowanym szkłem, ponieważ łatwiej drapie ono papkę niż zwykłe szkło. Nie upuszczaj ani nie uderzaj szkła hartowanego. Podczas pracy z gorącym szkłem należy nosić okulary ochronne i grube rękawice.
