Zalety i wady audytu systemowego

Spisu treści:

Anonim

Audyt systemowy bada ogólną efektywność, wydajność i ekonomię procesów, systemów, kontroli i wydajności w jednostce operacyjnej lub w kompletnej organizacji. Może zapewnić, że każdy element organizacji działa na rzecz osiągnięcia celów. Audytor korzystający z audytu systemowego musi uzyskać kompleksową wiedzę na temat jednostki lub celów firmy, jej struktury organizacyjnej i cech operacyjnych. Gruntowne wstępne badania i analiza danych są zakończone przed rozpoczęciem audytu. Audyt oparty na systemie ma zalety i wady.

Terminowe ograniczanie problemów

Audyt systemowy ocenia działanie jednostki w odniesieniu do celów zarządzania i zgodności z zasadami i procedurami. Niweluje się niedociągnięcia i słabości, aby uniknąć istotnych odchyleń od ustalonego kierunku. Zalecenia mogą pomóc w poprawie wydajności i skuteczności, a ostatecznie w pełni osiągnąć cele organizacyjne. Nacisk kładzie się zawsze na poprawę nieskutecznych operacji.

Optymalne wykorzystanie zasobów

Ten rodzaj audytu wymaga zrozumienia odpowiednich działań klienta, a także wewnętrznych kontroli związanych z działaniami. Takie zrozumienie jest niezbędne, ponieważ jednostki organizacyjne są różne. Obszary wysokiego ryzyka są identyfikowane i mają pierwszeństwo podczas audytu systemowego. Gwarantuje to, że większość ograniczonych zasobów audytu będzie zawierała obszary problematyczne.

Trudności w zdobywaniu dowodów

Wadą audytu opartego na systemie jest to, że wymaga on wyczerpujących dowodów na poparcie pożądanego pomiaru wydajności, skuteczności i wydajności. Powszechnie stosowane testy obejmują dokumentację, obserwację i analizę. Jeżeli audyt bada złożoną działalność, to uzyskanie i interpretacja dowodów jest utrudniona lub wymaga specjalistycznej wiedzy technicznej w specjalistycznych dziedzinach, a techniczna ekspertyza może nie być dostępna.

Brak standardowej oceny

Kryterium oceny należy opracować dla każdej sytuacji, zazwyczaj w porozumieniu z personelem klienta, co powoduje, że każdy audyt jest w równym stopniu zaangażowany. Audytor musi badać historyczne trendy, badać standardy grupy rówieśniczej lub stosować bezwzględne i negocjowane standardy w celu określenia odpowiedniego kryterium. Ponadto nie istnieją standardy raportowania dotyczące audytu systemowego, ponieważ każdy audyt ma określone wymagania i wyniki.