Jakie są wady konferencji wysyłkowej?

Spisu treści:

Anonim

Konferencja żeglugowa to stowarzyszenie przewoźników spedycyjnych, którzy przestrzegają określonych warunków świadczenia usług.Zawarli formalną umowę, która określa warunki takie jak ich cena za świadczenie usług. System ten był w modzie od dawna w branży żeglugowej. Najnowsze przepisy ograniczyły zakres stosowania z powodu nadużyć. Historycznie, pojawiły się wady wynikające z monopolistycznej władzy tych konferencji żeglugowych.

Obecna sytuacja

Historycznie rzecz biorąc, Stany Zjednoczone w znacznym stopniu zwolniły konferencje żeglugowe z przepisów antymonopolistycznych od 1914 r.; jednakże Federalna Komisja Morska dysponuje pewnym prawem dyskrecjonalnym do badania wszelkich nadużyć. Nawet wtedy konferencje żeglugowe miały pewne monopolistyczne uprawnienia, które stawiają klientów i konkurentów w gorszej sytuacji. Ustawa o reformie żeglugi morskiej (OSRA), która weszła w życie w 1999 r., Ograniczyła niektóre monopolistyczne uprawnienia konferencji w USA w zakresie żeglugi morskiej.

Monopoly Power

Przewoźnicy, którzy są częścią konferencji żeglugowej, mają zazwyczaj monopol na swoich obszarach działania. W przypadku, gdy przewoźnik odmówił przyłączenia się do konferencji, praktyka takich konferencji żeglugowych polegała na wykorzystaniu tej monopolistycznej władzy, aby spróbować wycofać niewspółpracującego przewoźnika z biznesu. Na przykład konferencja może wycenić swoje usługi na niższym poziomie niż osoby z zewnątrz.

Brak wyboru

Powszechną praktyką konferencji żeglugowych było zaoferowanie rabatu spedytorom, którzy patronowali ich usługami. Rabat ten obowiązywałby po określonym okresie obowiązywania umowy. W przypadku, gdy spedytor korzystał z usług konferencji podczas tego okresu umowy, byłby uprawniony do rabatu. W ten sposób konferencja wysyłkowa ograniczyła wybór klientów.

Inne praktyki drapieżne

Konferencje żeglugowe wykorzystywały również swoją pozycję rynkową w inny sposób na niekorzyść swoich rywali i klientów. Na przykład, jeśli spedytor preferował usługi zewnętrznego liniowca, konferencja żeglugowa mogłaby odmówić mu usługi, gdyby chciał. Ewentualnie dyskryminowaliby go na inne sposoby, na przykład w zakresie usług. Konferencja zawierałaby również kontrakty z amerykańskimi liniami kolejowymi, aby zapewnić pojazdom konferencyjnym preferencyjne traktowanie do obsługi ładunków w dokach.