Etyka jest gałęzią filozofii zajmującą się ludzkim działaniem. Wiele teorii pojawiło się i zniknęło, podczas gdy inne przetrwały próbę czasu. Podstawową strukturą teorii etycznej jest to, że musi ona uwzględniać to, co sprawia, że "właściwe" działanie różni się od "złego". Innymi słowy, musi istnieć sposób skierowania działania do jakiejś koncepcji dobra, by osądzić ją jako zgodną z dobrem lub odrzucając ją. Ta "droga" jest sercem etyki.
Sokratejski / platoniczny
Centralnym rdzeniem etyki platońskiej jest organizacja ludzkiej duszy. Platon teoretyzował, że każda ludzka dusza ma trzy części: racjonalną, "porywczą" i namiętną. Aby etyczne zachowanie istniało, dusza, która angażuje się w akcję musi być odpowiednio zorganizowana, z racjonalną częścią rządzącą i kierującą dwoma pozostałymi. Rozum musi rozkazywać, organizować, racjonalizować i koncentrować pragnącą lub chętną część duszy. Celem jest dostosowanie własnych pragnień: jeden szuka ogólnego dobra, a nie zwykłego przemijania.
chrześcijanin
Podstawowa chrześcijańska teoria etyczna św. Augustyna i innych ma również związek z organizowaniem pragnień. Ludzkie dusze pragną dobra, znalezionego tylko w Bogu. To dobro jest niezmienne, trwałe i zawsze satysfakcjonujące. Dobra tego świata, takie jak jedzenie, picie czy bogactwo, są tylko częściowo satysfakcjonujące, ponieważ one zawsze się zmieniają i zawsze wymaga od nich fizjologia człowieka. Bóg jednak, jako ostateczny koniec wszystkich rzeczy, jest także końcem ludzkich dusz. Dusza, która "spoczywa" w Bogu, jest duszą, która nie chce niczego innego niż Bóg. Dlatego ludzkie działanie ma zamanifestować życie duchowe w dokonywanych przez jednostkę wyborach.
Utylitarny
Utylitaryzm podkreśla wartość moralną tego, co się dzieje w świecie. Etyka utylitarna często opiera się na idei ludzkiej przyjemności. Ludzie są przyciągani do przyjemnych rzeczy, odpychani przez bolesne. Celem ludzkiego życia jest stworzenie społeczeństwa, w którym rozkoszuje się życiem przyjemności kosztem bolesnych.
Deontologia
Immanuel Kant jest najbardziej znanym z deontologów i konstruuje etykę opartą na autonomicznej woli. Autonomiczna wola działa bez żadnej ingerencji - takiej jak interes klasowy - z zewnątrz. Ta wola jest całkowicie darmowa, ponieważ jest uniwersalna. Jest uniwersalny, ponieważ motywowany jest tylko przez siebie. W ten sposób woli dobrą, uniwersalną maksymę, że wszystkie działania są dobre, jeśli sama maksyma może stać się uniwersalnym prawem. Każda wola na świecie staje się celem samym w sobie, ponieważ może stanowić prawo tego uniwersalnego prawa. Każda moralna maksyma, według której żyjesz, zgodnie z tą teorią, powinna być prawem uniwersalnym lub uniwersalnym. Nie powinieneś na przykład oszukiwać, ponieważ jeśli oszustwo zostało ustanowione uniwersalnym prawem, większość stosunków społecznych przebije się przez nieufność. Dlatego nie oszukiwanie jest uniwersalną konstrukcją.
