Rezerwy odzwierciedlają zdolność towarzystwa ubezpieczeniowego do spłaty roszczeń w dniu zamknięcia roszczenia. Wszystkie rodzaje ubezpieczeń, w tym życie, zdrowie i auto, mają rezerwy obowiązkowe. Państwowe wydziały ubezpieczeń ustalają minimalne wymogi rezerwy obowiązkowej w kodzie ubezpieczenia państwa. Zwykle wynoszą one około 10 procent do 12 procent rocznego przychodu firmy ubezpieczeniowej, zgodnie z Fineweb.com.
Czynniki w wymaganiach minimalnych dotyczących rezerw obowiązkowych
Państwowe wydziały ubezpieczeń uwzględniają podobne podstawowe czynniki przy obliczaniu minimalnych wymogów rezerwowych. Obejmują one liczbę ubezpieczających w państwie, łączną kwotę potencjalnych korzyści i całkowitą kwotę generowanych przychodów. Złożona formuła obliczania rezerwy określa minimalny procent całkowitego przychodu, który firmy ubezpieczeniowe muszą utrzymywać w rezerwie. Nie oznacza to jednak, że poszczególne firmy ubezpieczeniowe spełniają standardy kodeksu ubezpieczeń państwowych jedynie poprzez utrzymywanie minimalnych rezerw. Zamiast tego rzeczywiste wymagania dotyczące rezerw są często znacznie wyższe niż minimum.
Organizacja danych
Kluczem do ustalenia dokładnych rezerw jest zbieranie i organizowanie odpowiedniego rodzaju i ilości danych predykcyjnych. Underwriterzy zazwyczaj zaczynają od grupowania twierdzeń, które są do siebie podobne, zarówno pod względem cech charakterystycznych, jak i wielkości. Jednak grupy roszczeń muszą być wystarczająco duże, aby wytworzyć ilość danych wymaganych do zapewnienia, że obliczenia - i wynikające z nich wzorce rozwoju strat - są statystycznie wiarygodne. Aby to osiągnąć, subemitenci mogą organizować dane według linii biznesowych, takich jak ubezpieczenie auto i rodzaj ubezpieczenia, np. Obrażenia fizyczne. Inną opcją jest uporządkowanie danych zgodnie z rozmiarem roszczenia, na przykład zgrupowanie roszczeń w zależności od tego, czy są one poniżej określonej kwoty, czy nie.
Oszacowania tabelaryczne
Underwriterzy często wykorzystują tabele wieku i prawdopodobieństwa do obliczania rezerw wypadkowych, zdrowotnych i odszkodowań pracowniczych. Tabelaryczne kalkulacje rezerw obowiązują zwykle dla wszystkich roszczeń w określonej kategorii. Na przykład, ubezpieczyciel może oprzeć rezerwę ubezpieczeń od odszkodowań pracowniczych na przypadkowych zgonach na liczbę wydanych polis, a także na danych tabelarycznych, takich jak poziom świadczeń, prawdopodobieństwo, że współmałżonek pozostały przy życiu będzie ponownie ożenił, oraz wiek pozostającego przy życiu współmałżonka i wszelkie nieletnie dzieci.
Metoda średniej wartości
Metoda średniej wartości traktuje wszystkie roszczenia w określonej kategorii nadal otwarte pod koniec bieżącego roku podatkowego, aby ustalić rezerwę na polisę na nadchodzący rok podatkowy. Załóżmy na przykład, że 10 spraw z tytułu odpowiedzialności za ubezpieczenie auto od 2013 r. Jest nadal otwartych pod koniec roku podatkowego - trzy średnie o wartości 5000 USD każdy, trzy o wartości 8 000 USD każdy i cztery o wartości 10 000 USD każdy - a sprawa przeniesienia 10 000 USD z 2012 r. Jest wciąż otwarta. Ubezpieczyciel ustawiłby zobowiązanie z tytułu ubezpieczenia samochodu za rezerwę polisy w wysokości 8,090 USD lub 89 000 USD w podziale na 11 w roku podatkowym 2014.
