Firmy organizują swoją działalność na kilka sposobów. Niektórzy wybierają poziomą strukturę organizacyjną, w której jeden menedżer nadzoruje wielu pracowników. Inni wybierają wysoką strukturę organizacyjną, w której każdy menedżer nadzoruje tylko kilku pracowników, obejmując wiele poziomów zarządzania.
Cel, powód
Wysoka struktura organizacyjna oferuje różne poziomy autoryzacji dla różnych działań podejmowanych przez menedżerów. Struktura ta zakłada, że pracownicy niższego szczebla nie mają doświadczenia i wiedzy, aby podejmować dobre decyzje dla firmy. Struktura opiera się na poziomach autoryzacji, eliminując potencjał pracowników o niskim poziomie podejmowania decyzji, które mają negatywne konsekwencje dla firmy. Wysoka struktura organizacyjna uwzględnia poziom kontroli wewnętrznej, ponieważ nie pozwala pracownikom niższego szczebla podejmować określonych decyzji.
Hierarchia
Wysoka struktura organizacyjna składa się z kilku warstw zarządzania. Najniższa warstwa obejmuje pracowników bez uprawnień kierowniczych. Pracownicy ci zgłaszają się do następnej warstwy lub pierwszej warstwy zarządzania. Każda warstwa menedżerów zgłasza się do kolejnej warstwy menedżera, której kulminacją jest prezes firmy. Poziom władzy i odpowiedzialności wzrasta wraz z każdą warstwą, a ostateczny autorytet spoczywa na prezydencie.
Zalety
Wysoka struktura organizacyjna oferuje szereg korzyści firmom. Dzięki kilku warstwom zarządzania firma jest w stanie promować więcej pracowników na stanowiskach kierowniczych. Pracownicy, którzy widzą potencjalne możliwości rozwoju, mają tendencję do cięższej pracy, ponieważ dążą do zdobycia wyższych stanowisk. Kierownictwo wyższego szczebla jest w stanie zadbać o przyszłych pracowników na wyższe stanowiska kierownicze. Gdy pracownicy przechodzą do szczebla korporacyjnego, zdobywają doświadczenie niezbędne do podejmowania większych decyzji dla firmy. Wreszcie, firma ogranicza zakres kontroli posiadanych przez menedżerów na każdym poziomie. Kierownictwo wyższego szczebla utrzymuje najwyższy poziom kontroli, podczas gdy niższe poziomy zarządzania cieszą się znacznie mniejszym wysiłkiem.
Niedogodności
Wysokie struktury organizacyjne oferują także wady w porównaniu z innymi typami struktur. Przy tak wielu warstwach wysokie struktury organizacyjne tłumią zdolność pracowników do działania, gdy widzą potencjalny problem lub szansę. Zamiast tego pracownik musi skontaktować się ze swoim kierownikiem w sprawie problemu przed podjęciem działań. Jeśli jego menedżer nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, kierownik musi przesunąć się w górę łańcucha dowodzenia do czasu otrzymania zatwierdzenia. W tym czasie szansa mogła już minąć lub problem mógł się nasilić. Może również rozwinąć się rozdźwięk między średnimi szczeblami zarządzania a pracownikami. Menedżerowie, którzy znajdują się kilka warstw od pracowników, mają trudności z odniesieniem się do nich.
