Firma może mieć różne rodzaje długów, ale nie wszystkie zadłużenie jest równe. Niezabezpieczony dług oznacza dług, który nie jest powiązany z aktywem fizycznym. Dobrym przykładem niezabezpieczonego długu jest karta kredytowa. Wiele przedsiębiorstw ma również zadłużenie krótkoterminowe, które jest długiem o okresie spłaty krótszym niż rok. Przedsiębiorstwo może również mieć dług długoterminowy, który ma szczególne cechy odróżniające go od jakiegokolwiek innego rodzaju.
Okres kredytowania
Okres kredytowania dla długu długoterminowego przekracza 12 miesięcy. Długość terminu odpowiada spodziewanej wartości przedmiotu. Na przykład kredyt samochodowy nie uzyskałby finansowania w okresie 20 lat, ponieważ pozycja nie ma wystarczającej wartości, aby utrzymać taką pożyczkę. Z drugiej strony hipoteki, ponieważ nieodłączna wartość nieruchomości może uzasadnić taki okres pożyczki. Po oszacowaniu nieruchomości wartość jest rozciągnięta na długość tego okresu pomniejszonego o wszelkie przedpłaty z góry.
Równoległy
Dług długoterminowy jest zabezpieczony pewną formą zabezpieczenia. Przykładem może być hipoteka na budynku, pożyczka na sprzęt budowlany lub pożyczka na działce. Jeżeli pożyczkobiorca nie wywiąże się z płatności, posiadacz pożyczki otrzymuje nieruchomość i może ją zbyć w taki sposób, aby umożliwić posiadaczowi odzyskanie części pieniędzy należnych od pożyczkobiorcy.
Oprocentowanie
Oprocentowanie długoterminowego długu jest stosunkowo niskie i pozostaje stałe na czas trwania pożyczki. Powodem tego jest fakt, że pożyczka jest zabezpieczona aktywami, w przeciwieństwie do pożyczek niezabezpieczonych, które zwykle mają wyższą stopę procentową. Jako takie, płatności z tytułu pożyczki pozostają takie same przez cały czas trwania pożyczki. Wysokość odsetek, które wypłaca pożyczkobiorca, jest konsekwentnie zmniejszana z miesiąca na miesiąc w miarę zmniejszania pierwotnej kwoty głównej. Takie przewidywalne płatności zwiększają zdolność firmy do dokładnego budżetowania.
Ryzyko
Biznes z dużym długiem długoterminowym jest uważany za ryzykowny. Dług długoterminowy jest obliczany na podstawie wskaźnika zadłużenia kapitału własnego, który jest różnicą między długiem długoterminowym, określanym również jako zobowiązania, a kapitałem własnym udziałowca. Jeśli stosunek zadłużenia do kapitału własnego jest niski, analitycy mogą uznać to za dobre ryzyko dla inwestorów. W konsekwencji, jeśli jest odwrotnie, a zobowiązania spółki są wyższe niż jej kapitał własny, wówczas większość inwestorów domyślałaby się, że inwestycja w nie okaże się opłacalna. Takie firmy są uważane za czołowe, jeśli chodzi o zadłużenie, i to czyni je ryzykownymi.
