Podczas gdy słowo "zwykły" brzmi raczej zwyczajnie, akcje zwykłe są typem akcji, w które inwestuje większość ludzi. Tak więc, kiedy czytasz raporty o cenach akcji firmy, zwykle to właśnie mają na myśli. Wspólni akcjonariusze posiadają udziały w spółce i mają możliwość uzyskania znacznych zysków z inwestycji, jeśli spółka dobrze sobie poradzi. Firmy sprzedają lub emitują akcje zwykłe, aby uruchomić firmę lub zwiększyć kapitał, który muszą rozwinąć.
Co to jest zwykły magazyn?
Akcje zwykłe reprezentują jedną część własności w firmie. Istnieją wyjątkowe korzyści związane z posiadaniem akcji zwykłych, w tym prawa głosu w sprawach wymagających zatwierdzenia przez akcjonariusza oraz możliwość dywidendy, jeżeli firma osiąga zysk. Na przykład, jeśli firma deklaruje dywidendę w wysokości 500 000 USD i istnieje milion akcjonariuszy, inwestorzy otrzymają 0,50 USD za każdą wspólną akcję, którą posiadają. Jeśli firma odniesie sukces, zwykły zapas zwykle będzie się zwiększał - czasem znacznie. Akcje zwykłe stanowią szansę dla inwestorów na udział w sukcesie firmy w czasie, dlatego są tak popularnymi inwestycjami długoterminowymi.
Dlaczego firmy wydają akcje zwykłe?
Emisja zwykłych zapasów jest sposobem na zbieranie pieniędzy przez firmę. Może wykorzystać te pieniądze, aby zejść z ziemi, rozbudować, kupić dodatkowe nieruchomości lub maszyny, spłacić długi, kupić inną firmę lub po prostu sfinansować codzienne operacje. Pod tym względem emisja zwykłych akcji jest dobrą alternatywą i znacznie mniej kosztowną niż zaciąganie długów. Za pomocą akcji firma nie musi dokonywać miesięcznych płatności odsetkowych. Zarząd ma prawo do wypłaty dywidendy tylko wtedy, gdy firma ma dodatkową gotówkę.
Common Stock Versus Preferred Stock
W przypadku akcji zwykłych dywidenda może wzrosnąć lub obniżyć w zależności od przepływów pieniężnych firmy. Zarząd nie musi deklarować dywidendy, jeśli gotówka jest potrzebna gdzie indziej. Drugi główny rodzaj akcji, preferowany towar, działa nieco inaczej. W przypadku preferowanych akcji spółki muszą wypłacać stabilną, gwarantowaną dywidendę w regularnych odstępach czasu, nawet w przypadku braku dywidendy dla zwykłych akcjonariuszy. Jeśli firma nie otrzyma płatności, musi spłacić dług do preferowanych akcjonariuszy w późniejszym terminie. Właściciele akcji uprzywilejowanych nie mają prawa głosu i mają mniejszą kontrolę nad podejmowaniem decyzji przez korporacje. Firmy wydają uprzywilejowane akcje jako sposób na zbieranie pieniędzy bez oddawania kontroli nad firmą.
Typowe przykłady zapasów
W przypadku spółki określa ona liczbę akcji zwykłych, do których wydania jest uprawniona, oraz "wartość nominalną" tych akcji. Wartość nominalna oznacza najniższą cenę, za którą akcje mogą sprzedać, i prawie nigdy nie jest taka sama jak wartość rynkowa akcji. Większość firm ustala nominalną wartość nominalną kilku centów na akcję zgodnie z wymogami prawa stanowego. Gdy firma sprzedaje część autoryzowanych akcji zwykłych, akcje są określane jako "wyemitowane". Ostateczna kategoria udziałów to "zaległe" akcje zwykłe. Jest to liczba akcji zwykłych, które zostały zakupione przez inwestorów i poruszają się po otwartym rynku.
Informacje dotyczące akcji imiennych, wyemitowanych, akcji pozostających w obrocie oraz wartości nominalnej należy podać w bilansie spółki. Jeżeli spółka emituje akcje powyżej wartości nominalnej, zostanie to wykazane jako "nadwyżka kapitału". Na przykład, jeśli akcje zwykłe spółki mają wartość nominalną 0,01 USD i wyemitowano je po cenie 10 USD, nadwyżka kapitału wynosi 9,99 USD za akcję. Łącznie dane te pokazują łączną wartość kapitału własnego akcjonariusza lub stopień udziału w spółce akcjonariuszy zwykłych.
Kiedy coś idzie nie tak
W hierarchii własności firmy wspólni akcjonariusze są dolnym szczeblem drabiny. Kiedy firma źle działa, na przykład wartość udziałów może w niektórych okolicznościach spaść do zera do zera. Wspólni akcjonariusze są również ostatnimi, którzy zarabiają, jeśli firma zbankrutuje, i nie może być żadnej gotówki pozostającej w puli, aby wypłacić je po zabezpieczeniu wierzycieli, obligatariuszy i uprzywilejowanych akcjonariuszy. Inwestorzy akceptują to ryzyko w zamian za potencjalnie większe zyski niż bezpieczniejsze inwestycje, takie jak oferowane przez obligacje skarbowe.
