Handel między krajami może być ograniczony z jednej strony, dwustronnie lub wielostronnie. Protekcjonizm jest wykorzystywany przez rządy do ochrony krajowego przemysłu poprzez podnoszenie cen lub ograniczanie ilości importowanych produktów, które mogą mieć przewagę konkurencyjną. Podstawowe ograniczenia handlu, które są realizowane w polityce protekcjonistycznej, są następujące taryfy, kwoty i bariery pozataryfowe.
Taryfy
Taryfy, zwane również cłami, są podatki nałożone na określony przywóz przez rząd. Taryfy naukowe są wdrażane w celu podniesienia kosztów produktów dla użytkowników końcowych, z zamiarem uczynienia importowanych towarów kosztownymi lub droższymi niż produkty wytwarzane lokalnie. Groźne taryfy punktowe są stosowane w celu ochrony starszych i mniej wydajnych gałęzi przemysłu poprzez ustalanie podatków na poziomie, który podnosi ceny przywozu, aby były równe tym z produktów krajowych. Taryfy odwetowe można wprowadzić w odpowiedzi na podatki nakładane na wywóz danego kraju.
Kwoty
Kontyngenty handlowe ograniczyć ilość wyznaczonych produktów, które można importować przez określony czas. Ograniczenia te faworyzują lokalnych producentów poprzez ograniczenie napływu importowanych produktów konkurencyjnych, co zwiększa popyt na te produkowane lokalnie. Kwoty mogą być również wykorzystywane do ochrony przed dumpingiem produktów przez importera, który w przeciwnym razie może skutkować gwałtownymi obniżkami cen, które uniemożliwiają przemysłowi krajowemu konkurowanie. Ograniczenie podaży może również służyć wspieraniu cen zarówno towarów importowanych, jak i wytwarzanych w kraju. Najbardziej ekstremalnym rodzajem kontyngentu jest embargo, która zabrania przywozu określonych towarów, usług i surowców.
Bariery pozataryfowe
Bariery pozataryfowe są na ogół ustalane w oparciu o procesy produkcyjne, zawartość lub jakość produktu. Do którego odnosi się standardy produktów, poziomy odniesienia mogą zostać ustalone w oparciu o kwestie środowiskowe, kwestie bezpieczeństwa i regulację użycia materiałów lub procesów niespełniających norm. Chociaż mogą istnieć uzasadnione obawy, pomocniczy wynik standardów produktu może również rozszerzyć ochronę handlową na producentów krajowych. Na przykład normy dotyczące produktów w niektórych krajach zabraniają przywozu niepasteryzowanego sera w wieku poniżej 60 dni, z których większość pochodzi z Francji. Zakaz stosowania tego typu serów, choć oparty na problemach zdrowotnych, przynosi również korzyści krajowym producentom w tych krajach.
