Gdy usłyszysz słowo "rachunkowość" i automatycznie myślisz o podatkach, urzędzie skarbowym i audytach firmowych, rozważasz tylko jeden rodzaj rachunkowości: rachunkowość finansową. Podczas gdy rachunkowość finansowa koncentruje się na przekazywaniu informacji innym agencjom, takim jak IRS, rachunkowość zarządcza dostarcza informacji liderom w firmie, aby pomóc im w podejmowaniu właściwych decyzji. Kluczowym narzędziem w rachunkowości zarządczej jest analiza inkrementalna.
Oceniając wybory
Analiza inkrementalna, znana również jako analiza marginalna lub różnicowa, ocenia przychody i koszty każdej z alternatyw biorących udział w podejmowaniu decyzji biznesowych. Podkreśla również prawdopodobne skutki decyzji dla wyniku finansowego firmy. To narzędzie jest przydatne dla menedżerów, którzy potrzebują podsumowania głównych korzyści, wad i konsekwencji swoich opcji, zanim podejmą ostateczną decyzję.
Dokonywanie porównań
Analiza inkrementalna jest narzędziem decyzyjnym. Jego użyteczność polega na tym, jak podsumowuje zalety i wady wyboru w przeciwieństwie do innych alternatyw. Analiza ignoruje równoważne koszty i korzyści między opcjami i skupia się na ich różnicach, dlatego jest również nazywana analizą różnicową. Na przykład firma wykorzystująca analizę inkrementalną, aby zdecydować, który samochód kupić pośród trzech z podobnymi cenami, zignoruje koszt samochodu i przeanalizuje cechy, które odróżniają samochody, takie jak koszty konserwacji i zużycie paliwa.
Wiele zastosowań
Firmy wykorzystują inkrementalną analizę w ramach rachunkowości zarządczej, aby pomóc im podejmować różnorodne decyzje finansowe. Na przykład przy podejmowaniu decyzji, czy przyjąć zamówienie po specjalnej cenie, kupić poszczególne komponenty lub wybrać gotowy produkt. Taka analiza może pomóc w ustaleniu, czy zachować lub wymienić sprzęt i czy wyeliminować, czy też nie, nierentowny sektor firmy. Możesz także użyć analizy przyrostowej, aby pomóc Ci podjąć decyzje związane z finansami osobistymi.
Przykład
Firmy korzystające z analizy inkrementalnej do podejmowania decyzji mogą wybrać opcje, które początkowo wydają się sprzeczne z intuicją. Na przykład firma zajmująca się pakowaniem może otrzymać prośbę od dużej firmy o umowę o wartości 1 miliona dolarów, jeśli obniży ona cenę jednostkową opakowań o 30 procent. Menedżerowie żądają analizy finansowej oferty i stwierdzają, że na podstawie całkowitego kosztu jednostkowego tracą pieniądze na każdej jednostce, ale zamówienie może zostać dostarczone w ramach obecnych mocy produkcyjnych zakładu, a koszty stałe nie wzrosną.. Jeśli menedżerowie opierają swoją decyzję wyłącznie na analizie kosztów produktu, odrzucą ofertę. Jeżeli jednak opierają swoją decyzję na analizie przyrostowej i nie ma wpływu na wielkość sprzedaży pakietów sprzedawanych po zwykłej cenie, mogą przyjąć ofertę, ponieważ zysk netto spółki wzrósłby, mimo że indywidualny stosunek kosztów do ceny jest nie pozytywne.
