Zobowiązania nieoprocentowane stanowią dług, kwotę pieniędzy, którą spółka jest winna, bez żadnych odsetek ani kar narastających w czasie, gdy spółka posiada dług. Notowane w bilansie zobowiązania z tytułu zobowiązań nieoprocentowanych można zaliczyć do zobowiązań długoterminowych lub krótkoterminowych.
Klasyfikacja bieżących zobowiązań
Aby zadłużenie mogło zostać uznane za nieoprocentowane bieżące zobowiązanie, kwota pieniędzy należna przez spółkę musi zostać zapłacona w ciągu jednego roku i nie wymaga żadnych wypłat odsetek. W celu wywiązania się z obowiązku regulowania zobowiązań krótkoterminowych spółki będą albo wykorzystywać aktywa bieżące, albo tworzyć nowe zobowiązania krótkoterminowe.
Przykłady braku oprocentowania bieżących zobowiązań
Przykłady nieoprocentowanych zobowiązań krótkoterminowych obejmują: niezapłacone podatki, nie naliczone kary ani odsetki, bieżące podatki dochodowe, zobowiązania i niespłacane odsetki.
Klasyfikacja zobowiązań długoterminowych
Aby zadłużenie mogło zostać uznane za nieodsetkowe zobowiązanie długoterminowe, kwota pieniędzy należna przez spółkę jest wypłacana kilka lat później i nie wymaga żadnych spłat odsetek. Zbyt duża część zobowiązań długoterminowych może być niebezpieczna dla firmy, ponieważ te długi są należne bez względu na sytuację finansową firmy.
Rodzaje nieoprocentowanych zobowiązań długoterminowych
Przykłady nieodsetkowych zobowiązań długoterminowych obejmują następujące długi, które będą spłacane później niż jeden rok: obligacje płatne, nieoprocentowane odsetki, zobowiązania i spłaty kredytu hipotecznego bez odsetek oraz długoterminowe papiery wartościowe nieoprocentowane.
Podsumowanie klasyfikacji
W bilansie zobowiązania powinny być rozbijane na zobowiązania krótkoterminowe i długoterminowe. Jeżeli zobowiązanie nieoprocentowane jest wymagalne w okresie jednego roku lub krótszym, dług musi być wykazywany jako zobowiązanie bieżące. Jeżeli zobowiązanie nieoprocentowane jest wymagalne w ciągu jednego roku, dług musi być wykazywany jako zobowiązanie długoterminowe.
