Wycena aktywów biznesowych może być trudnym przedsięwzięciem. Możesz kupić prosty sprzęt, który doda Twojej firmie ogromną wartość, przyspieszając produkcję, oszczędzając wiele razy to, za co zapłaciłeś. Pomimo tej dodatkowej warstwy wartości tradycyjne zasady rachunkowości wymagają użycia zasady kosztu, wyceniając ten zasób w swoich książkach w kwocie, którą za nią zapłaciłeś.
Dlaczego wartość przy koszcie?
Zasada kosztu jest szeroko stosowaną konwencją księgową, ponieważ ma sens i zapewnia spójność w zakresie księgowości dla różnych firm i dla tej samej firmy przez wiele lat. Mimo że wycena składnika aktywów w jego cenie gotówkowej może czasami być uproszczeniem, faktyczna wypłacona kwota jest obiektywną miarą jego wartości. Jeśli sprzedajesz firmę, odwołanie się do tej zasady daje ci pewną gwarancję, że Twoja lista zasobów odzwierciedla rzeczywiste nakłady pieniężne. Jeśli kupujesz firmę, zasada kosztu może dać ci pewność, że sprzedawca nie zwiększa wartości zakupionych aktywów fizycznych.
Co musisz wiedzieć o zasadzie kosztów
Należy pamiętać, że zasada kosztu jest zasadniczo konwencją księgową. Odzwierciedla jeden aspekt prawdziwej wartości Twoich aktywów: kwotę, jaką za nie zapłaciłeś. Korzystanie z zasady kosztowej daje legitymację Twoim książkom i umożliwia prezentowanie informacji księgowych w sposób zrozumiały dla banków, inwestorów i agencji regulacyjnych. Ale zasada kosztu może nie odzwierciedlać prawdziwej wartości składnika aktywów dla Twojej firmy, na przykład, jeśli urządzenie oszczędza wielokrotnie początkowy koszt, wprowadzając efektywność produkcji. Skorzystaj z zasady kosztowej, gdy chcesz prezentować swoje książki zgodnie z konwencją ścisłej rachunkowości, ale znajdź sposoby na podkreślenie innych rodzajów wartości, jeśli to konieczne. Na przykład, przedstawiając swoją firmę inwestorom, warto zwrócić uwagę na wartość inteligentnych systemów produkcyjnych, nawet jeśli te systemy kosztują bardzo niewiele do wdrożenia.
Śledzenie kosztów aktywów
Zasada kosztu jest szczególnie przydatna w przypadku podlegających amortyzacji aktywów lub sprzętu oraz zakupów, które można odliczyć w czasie. Aby amortyzować przy użyciu zasady kosztu, wybierz okres, aby opisać okres użytkowania składnika aktywów, np. 10 lat. Użyj faktycznej kwoty zapłaconej jako podstawa amortyzacji, a następnie zażądaj jednej dziesiątej tego kosztu jako odliczenia amortyzacji w ciągu każdego z kolejnych 10 lat. Wymieniając ten zasób w bilansie, użyj tej samej logiki i osi czasu, aby opisać i przypisać jej bieżącą wartość.
