Podejście koszt plus to metoda stosowana przez firmy w celu ustalenia, za jaką cenę oferować dany produkt. Metody koszt plus mogą być najlepiej zrozumiane w przeciwieństwie do alternatywnych metod ustalania cen, takich jak podejście cena-minus.
Podejście "koszt plus"
W podejściu "koszt plus" menedżerowie firmy sprawdzają, ile kosztuje wyprodukowanie danego produktu przez firmę. Gdy menedżerowie znają koszt produktu, dodają marżę zysku do tej kwoty i oferują produkt do sprzedaży na rynku.
Podejście cenowo-minimalne
Podejście "cena-minus" jest przeciwieństwem podejścia "koszt plus". W systemie cena-minus firmy wykorzystują badania rynkowe, aby określić, ile konsumenci zapłacą za dany produkt. Kiedy wiedzą, że mają te informacje, działają wstecz, odejmując marżę zysku i pracując nad tym, jak wytworzyć produkt po tym ostatecznym koszcie docelowym.
Zalety i wady obu podejść
Koszt plus ma tę zaletę, że jest prosty i nie wymaga rozległych badań rynkowych. Jednak koszt plus ma tę wadę, że ignoruje rolę popytu konsumpcyjnego w ustalaniu cen i nie zachęca do efektywności.
Cena minus ma tę zaletę, że zachęca firmy do obniżenia kosztów w jak największym stopniu, ale może być drogie zdobycie wszystkich niezbędnych informacji o rynku.
