Kalkulacje stawek jednostkowych oferują wygodny koszt godzinowy obejmujący wszystkie koszty zakontraktowanej pracy, w tym koszty pracy, materiały i koszty ogólne. Stopień zawijania jest przydatny przy porównywaniu kwotowań lub prognozowanych wydatków, przy założeniu, że materiał, czas pracy i koszty ogólne są podobne lub proporcjonalne. Jednak szybkość zawijania szybko traci niezawodność i dokładność, gdy takie koszty są przekrzywione. Dlatego też we wszystkich sytuacjach nie należy polegać na współczynniku owinięcia.
Oszacuj związane z tym koszty pracy. Na przykład, jeśli potrzebujesz 20 pracowników pracujących 40 godzin tygodniowo przez 3 tygodnie w stawce 15 USD za godzinę, pomnożysz te liczby razem dla całkowitych kosztów pracy, tj. 20 pracowników razy 40 godzin / tydzień razy 3 tygodnie razy 15 USD / pracownik wynosi 36 000 USD.
Oszacuj wszelkie dodatkowe koszty, takie jak materiały lub koszty ogólne. W tym przykładzie, powiedzmy, że potrzebujesz 20 000 $ w materiałach i 3 000 $ na dodatkowe, takie jak gaz, elektryczność, licencje na budowę i konserwację sprzętu. Twoje dodatkowe koszty wyniosłyby wówczas 23 000 USD, czyli 20 000 USD plus 3 000 USD.
Dodaj wszystkie koszty razem. W tym przykładzie można dodać 36 000 USD w kosztach robocizny i 23 000 USD w dodatkowych kosztach, co daje 59 000 USD.
Oblicz całkowitą liczbę roboczogodzin w projekcie. W tym przykładzie już ustalono, że projekt będzie trwał 3 tygodnie z 40 godzinami tygodniowo i 20 pracownikami. W związku z tym całkowita liczba roboczogodzin będzie obliczana jako 40 godzin / tydzień / pracownika razy 3 tygodnie razy 20 pracowników, co równa się 2400 godzin.
Podziel całkowity koszt przez całkowitą liczbę roboczogodzin. W tym przykładzie podzielisz całkowity koszt 59 000 USD na 2400 godzin. W związku z tym stawka za owinięcie wynosi 24,58 USD za godzinę.
