Organizacja Wschodnio-Karaibskich Państw (OECS) jest międzynarodową organizacją rządową utworzoną w 1981 r. W celu zwiększenia ochrony praw i praw człowieka, wspierania dobrych rządów między krajami i wspierania zależności we wschodnich krajach Karaibów. W warunkach klęsk żywiołowych, takich jak huragan, ponosi odpowiedzialność i odpowiedzialność. Od 2011 r. OECS liczył dziewięciu członków: Antigua, Barbuda, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Saint Vincent, Grenadyny, Anguilla, Saint Lucia, Montserrat i Dominika. Utworzenie i istnienie OECS było dobrą ścieżką rozwoju dla państw członkowskich, chociaż ma swój udział w niepowodzeniach.
Zarządzanie
Bardzo istotną cechą OECS jest to, jak staje się ona odpowiedzialna przed obywatelami państw członkowskich. Organ zarządzający OECS został powołany przez kraje członkowskie OECS i jest najwyższym organem decyzyjnym. Organ OECS składa się z szefów rządów państw członkowskich, aby zachęcać do uczestnictwa i zarządzania społecznościami. Zapewnia to, że państwa członkowskie mają szansę uczestniczyć w ciągłej ocenie OECS.
Relacje zewnętrzne
Integracja OECS maksymalizuje korzyści na terytoriach OECS. Kraje OECS ujednoliciły politykę handlową zawartą w Regionalnym Maszynie Negocjacyjnym na poziomie Wspólnoty Karaibów (CARRICOM). Integracja OECS rozwinęła regionalne ramy regulacyjne i stabilny region finansowy, aby zachęcić do podziału kosztów na projekty regionalne, takie jak wspólny nadzór nad sektorem bankowym i finansowym. Zyskała także korzyści z łączenia wiedzy technicznej i wspólnego rozwoju rynków finansowych i kapitałowych państw członkowskich.
Zawirowania finansowe
Globalne zawirowania gospodarcze dotknęły większość ubogich krajów, w tym małe rozwijające się państwa wyspiarskie na Karaibach. Po niebezpiecznych globalnych przeszkodach gospodarczych od 2007 do 2009 r., OECS ucierpiała z powodu słabego wzrostu gospodarczego, który w 2010 r. Wynosił zaledwie 0,4%. Z tego względu ich zależność od przekazów turystycznych, bliskich więzi gospodarczych, otwartości na powszechny handel i przepływy finansowe, które niegdyś były ich mocne strony stopniowo stają się słabymi stronami i pogarszają ich podatność na przenoszenie światowego kryzysu.
Klęski żywiołowe
Państwa członkowskie OECS są narażone na klęski żywiołowe. Według Banku Światowego, od 2010 r. Kraje OECS znalazły się wśród najbardziej wrażliwych krajów na świecie pod względem liczby klęsk w przeliczeniu na ludność i powierzchnię lądową. Od 2008 r. Zdolność OECS do radzenia sobie z rosnącymi klęskami została zakłócona przez ograniczone zasoby, zmniejszając napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ), dochody z turystyki i przekazy pieniężne we wszystkich krajach OECS. Brak zorganizowanej struktury i polityk ograniczających skutki zadał krajom OECS cios.
