Sitodruk jest uniwersalną techniką drukowania, łatwą do opanowania i użytkowania. Jest idealny do drukowania na różnych powierzchniach i materiałach, takich jak tkaniny, papier, drewno, metal i plastik. Istnieje kilka powszechnie stosowanych metod tworzenia szablonów z sitodrukiem, podczas gdy rzeczywista technika drukowania jest taka sama bez względu na to, jak szablon został wytworzony. Sitodruk jest powszechnie nazywany sitodrukiem.
Pokrywanie ekranu jedwabnego emulsją fotograficzną
Najczęściej stosowaną i wszechstronną metodą wykonania szablonu z sitodrukiem jest metoda emulsji fotograficznej. W tym celu rama drewniana jest naciągana naprężoną syntetyczną siatką, która jest używana zamiast faktycznego jedwabiu. Ekran jest czyszczony środkiem odtłuszczającym lub mydłem, a następnie suszony. Cienka powłoka światłoczułej emulsji fotograficznej jest rozprowadzana po obu stronach ekranu i zeskrobuje nadmiar emulsji. Powlekany ekran musi wyschnąć w ciemnym miejscu, z dala od światła, na przykład w szafce lub pudełku kartonowym.
Przygotuj projekt do sitodruku
Aby przygotować wzór do zastosowania z metodą emulsji fotograficznej, wzór musi być wydrukowany lub narysowany na kawałku przezroczystego welidu lub octanu. Zwykle projekt jest tworzony na komputerze w programie takim jak Adobe Illustrator, Adobe Photoshop lub Corel Draw, a następnie jest drukowany na przezroczystym welonie. Możliwe jest również narysowanie lub pomalowanie nieprzezroczystym tuszem bezpośrednio na welinie lub octanie. Powstały projekt obrazowany na przezroczystym welinie lub octanie jest określany jako film pozytywny. Zostanie użyty do odsłonięcia twojego jedwabnego ekranu, który został pokryty emulsją fotograficzną.
Odsłanianie jedwabnego ekranu za pomocą Photo Emulsion
Po wyschnięciu emulsji fotograficznej sito jedwabne umieszcza się na kawałku piankowej gumy, który pasuje do wnętrza ramy. Folia pozytywna jest umieszczana na górze ekranu ekranem do dołu. Na nich kładzie się ciężki kawałek szkła. Zaleca się dociążanie narożników szyby ciężkimi przedmiotami, takimi jak książki lub przyciski do papieru, aby zapewnić bliski kontakt folii z folią sitową. Jasne światło, takie jak halogenowe światło robocze, zostaje zawieszone nad sitodrukiem i włączone. Zapoznaj się z instrukcjami dotyczącymi emulsji, aby określić odległość, na którą powiesić światło na ekranie i czas ekspozycji. Wyłącz światło po odsłonięciu ekranu i rozwijaj ekran ciepłą wodą przy średnim ciśnieniu. Emulsja rozpryskuje się w obszarze obrazu, a światło utworzy pozostałą emulsję. Wymieszać obie strony odsłoniętego sita z gazetą i pozostawić do wyschnięcia. Czas ekspozycji może wymagać korekty, jeśli sito nie rozwinie się prawidłowo.
Sitodruk z wycieraczką
Po wyschnięciu szablonu z sitodruku można go użyć do drukowania. Ekran jest umieszczany nad powierzchnią do wydrukowania. Tusz do sitodruku umieszczany jest na ekranie naprzeciwko osoby drukującej. Trzymając wycieraczkę (zwykle drewnianą rączkę z gumowym ostrzem) pod niewielkim kątem w kierunku do siebie, drukarka ciągnie tusz w swoim kierunku nad obszarem obrazu, wywierając nacisk na punkt wygiętej belki, która styka się z ekranem. W zależności od użytego atramentu i powierzchni nadruk może zająć więcej niż jedno pociągnięcie, aby uzyskać pełne pokrycie obrazu. Różne farby do sitodruku są stosowane do różnych materiałów, a specjalne tuszki są dostępne na przykład na koszulki, papier i szkło. Ważne jest, aby mieć odpowiedni rozpuszczalnik do czyszczenia.
Tworzenie szablonu z sitodrukiem i płynem do rysowania
Istnieją inne metody wytwarzania szablonów z sitodrukiem. Najczęściej spotykaną metodą jest płyn do rysowania. Jest to doskonała metoda dla dzieci, ponieważ jest mniej techniczna niż metoda emulsji fotograficznej. W tym sposobie, płyn wypełniający sitowy, który większość zapasów dostarcza do sztuki, może być szczotkowany bezpośrednio na ramie z jedwabiu-ekranu, która została naciągana naprężona syntetycznym ekranem. Po wyschnięciu można użyć ekranu do drukowania. Zostanie wydrukowana dowolna część ekranu pozostająca otwarta, a zatem drukarka musi myśleć w kategoriach negatywnej przestrzeni. Wielu artystów przygotowuje projekt i taśmuje go pod rysunkiem, aby poprowadzić go, gdy szczotkują płyn wypełniający ekran.
