Kiedy dwie strony zawierają umowę kupna lub sprzedaży produktu po określonej cenie, ale faktyczna transakcja ma miejsce w innym dniu w przyszłości, jest to istotą kontraktu terminowego. Kontrakt typu spot ma miejsce, gdy produkt jest kupowany lub sprzedawany natychmiast po aktualnej cenie, podczas gdy kontrakty terminowe są wyceniane z premią lub dyskontem do kursu kasowego. Kontrakty terminowe umożliwiają inwestorom zablokowanie ceny składnika aktywów w dniu zawarcia umowy. Staje się to ceną, po której produkt jest zawierany w przyszłości. Ta zakontraktowana cena obowiązuje niezależnie od tego, czy realna cena rośnie, czy maleje.
Wskazówki
-
Firmy często korzystają z kontraktów forward, gdy dokonują transakcji za granicą i chcą zablokować korzystny kurs wymiany.
Ochrona przed wahaniami kursów wymiany
Kontrakty forward, rodzaj instrumentu pochodnego, mogą być stosowane jako skuteczne zabezpieczenia w branżach takich jak rolnictwo. Rolnicy wykorzystują je do ochrony przed ryzykiem spadku cen zbóż, zanim będą mogli zbierać plony. Na przykład, rolnik zasiewa plon pszenicy i spodziewa się, że plony przyniosą 10 000 buszli w czasie żniw.
Aby uchronić się przed ryzykiem spadku cen ciepła, sprzedadzą całe 10 000 buszli, które spodziewają się zebrać przed kupującym, przed faktycznymi zbiorami. Obie strony zawierają porozumienie i ustalają cenę buszla pszenicy, z dostawą, która ma zostać wykonana w ciągu pięciu miesięcy od daty zawarcia umowy. Pieniądze nie zmieniają rąk w tym momencie. Rolnik chronił się przed ewentualnymi wahaniami kursów walutowych i spadkami na rynku pszenicy.Oczywiście on również ryzykuje, że cena pszenicy wzrośnie, a on straci wyższą cenę za swoje plony.
Zabezpieczenie przed ryzykiem
Dla wielu osób zarządzanie ryzykiem jest główną motywacją dla kontraktów terminowych. Skarbnicy spółki korzystają z kontraktów forward w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem związanym z walutą. Na przykład firma z siedzibą w USA ponosi koszty w dolarach za pracę i produkcję. Sprzedaje się europejskim klientom, którzy płacą w euro, a firma ma sześciomiesięczny okres na dostawę towarów. W takim przypadku firma jest narażona na ryzyko związane z niepewnymi wahaniami rynkowymi kursów wymiany. Firma używa kontraktu terminowego, aby zablokować cenę sprzedaży produktu w ciągu sześciu miesięcy według dzisiejszego kursu wymiany.
Możliwość domyślnego
Kontrakty Forward istnieją jako prywatne umowy między dwiema stronami, bez standaryzacji. Nie podlegają one wymianie handlowej, a ze względu na indywidualny charakter każdej umowy strony trzecie nie są zainteresowane ich kupnem, więc nie można ich odsprzedać. Kontrakt terminowy nie ma bezpośredniego zobowiązania, ale w miarę upływu czasu cena dostawy, ustalona w pierwotnej dacie umowy, może ulec zmianie.
Kontrakt terminowy może zwiększyć wartość jednej strony i stać się zobowiązaniem wobec drugiej, jeśli zmieni się wartość rynkowa aktywów bazowych. Kontrakty Forward to gra o sumie zerowej, w której, jeśli jedna osoba zarabia 500 $, druga osoba traci 500 $.
Ponieważ żadna pieniądz nie zmienia rąk w momencie podpisania umowy, a ponieważ żadna "izba rozrachunkowa" nie działa jako pośrednik w celu ochrony obu stron umowy, ryzyko niewykonania zobowiązania jest potencjalnie wysokie. Sprzedawca może nie dostarczyć produktu po uzgodnionej cenie lub kupujący może nie zapłacić uzgodnionej ceny. Kontrakty forward często zawierają premię cenową, aby zrekompensować to ryzyko.
Odmiany jakości produktu
Kontrakty terminowe często obejmują takie aktywa, jak zboża, wołowina, ropa naftowa, metale szlachetne, waluty obce i niektóre instrumenty finansowe. Kontrakty terminowe często obejmują zakup produktu, niewidoczny widok. Duży problem z kontraktami terminowymi na niektóre towary istnieje, jeśli cechy fizyczne produktu różnią się od pierwotnej obietnicy. Na przykład kontrakt terminowy na wełnę nie może zagwarantować jakości wełny w momencie dostawy. Wełna może być mocniejsza o jeden rok niż następna ze względu na różnice w jakości wełny od sezonu do sezonu. Różnice w jakości produktu zmieniają jego cenę rynkową, ale w przypadku kontraktu terminowego sprzedawca musi zapłacić cenę, o ile jakość kontraktu osiągnie uzgodniony minimalny poziom.
