Departament Pracy Stanu Nowy Jork zarządza państwowym funduszem świadczeń dla bezrobotnych zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu od bezrobocia w stanie Nowy Jork. Większość pracodawców jest zobowiązana do opłacania składek na bezrobocie dla swoich pracowników. Jednak niezależni wykonawcy, właściciele prowadzący działalność na własny rachunek i właściciele małych przedsiębiorstw, z wyłączeniem przedsiębiorstw, nie mogą płacić podatków od bezrobocia za własne świadczenia z ubezpieczenia na wypadek bezrobocia. Chociaż niektóre państwa zezwalają na dobrowolne składki, Nowy Jork tego nie robi.
Omówienie nowojorskich zasiłków dla bezrobotnych
Nowojorscy pracodawcy płacą podatki od bezrobocia, aby sfinansować fundusz ubezpieczenia od bezrobocia i nie mogą wymagać od swoich pracowników udziału w zasiłkach dla bezrobotnych. Zasiłki dla bezrobotnych w Nowym Jorku są dostępne dla pracowników rozwiązanych bez winy i ustalają kwalifikowalność pieniężną. Aby otrzymać zasiłek dla bezrobotnych, pracownicy musieli pracować w niepełnym wymiarze i otrzymywać co najmniej 1600 USD wynagrodzenia za pracę w kwartał kalendarzowy zatrudnienia w okresie bazowym. Uprawnieni bezrobotni otrzymują do 26 tygodni standardowych świadczeń, ale mogą kwalifikować się do przedłużonych świadczeń, jeśli wyczerpią swoje standardowe świadczenia. Każdy bezrobotny pracownik otrzymuje do 1/26 tygodniowego wynagrodzenia z najwyższego kwartału bezrobocia.
Ustawa o ubezpieczeniu od bezrobocia w stanie Nowy Jork
Zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu od bezrobocia w stanie Nowy Jork niezależni wykonawcy i właściciele małych przedsiębiorstw nie mogą dobrowolnie wypłacać zasiłków dla bezrobotnych w celu pokrycia siebie. Prawo stanu Nowy Jork zezwala funkcjonariuszom korporacyjnym na wypłacanie zasiłków dla bezrobotnych, a urzędnicy korporacyjni mogą otrzymywać zasiłek dla bezrobotnych, jeśli ich firmy płacą podatki od bezrobocia za swoje usługi. Wszyscy urzędnicy korporacyjni, którzy świadczą usługi na rzecz swoich korporacji, są pracownikami, zgodnie z nowojorskim prawem o ubezpieczeniu na wypadek bezrobocia. Ich wynagrodzenie podlega opodatkowaniu, a jeżeli większość właścicieli lub dyrektorów zakończy swoje usługi, mogą one kwalifikować się do świadczeń.
Wyjątki
Mimo, że bezrobotni właściciele firm nie kwalifikują się do zasiłków dla bezrobotnych, jeżeli staną się bezrobotni po założeniu własnej firmy, mogą kwalifikować się do świadczeń, jeśli założyli własne firmy po pierwszym zakwalifikowaniu się do zasiłku dla bezrobotnych. Innymi słowy, bezrobotni właściciele firm mogą mieć prawo do zasiłku dla bezrobotnych, jeśli rozpoczynają działalność po zwolnieniu z pracy dla poprzednich pracodawców. Mogą jednak nie kwalifikować się do zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli staną się bezrobotni po założeniu własnej firmy.
Program samozatrudnienia
Bezrobotni pracownicy, którzy zapisują się do Programu Wsparcia Samozatrudnienia (SEAP) i zakładają własne firmy, kwalifikują się do zasiłków dla bezrobotnych. SEAP to wspólny program państw federalnych, który ma pomagać bezrobotnym osobom bezrobotnym w zakładaniu własnych firm bez utraty zdolności do pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Aby wziąć udział w SEAP, Departament Pracy Stanu Nowy Jork musi najpierw ustalić, czy pracownik może wyczerpać zasiłek dla bezrobotnych.
Definicja zatrudnionych
Bezrobotni pracownicy nie mogą kwalifikować się do zasiłku dla bezrobotnych bez pierwszego wpisu w SEAP. Zgodnie z nowojorskim prawem Departament Pracy nie zezwala właścicielom firm i niezależnym kontrahentom na pobieranie zasiłków dla bezrobotnych, nawet jeśli nie otrzymują wynagrodzenia. Tak długo jak pracownik pracuje jako właściciel firmy, nawet bez wynagrodzenia lub zysku, prawo nowojorskie uznaje go za zatrudnionego.
