W świecie odpowiedzialności korporacyjnej i przedsiębiorczości społecznej istnieje przekonanie, że biznes może być zarówno korzystny dla środowiska, jak i wysoce konkurencyjny. Zwolennicy tego poglądu twierdzą, że kluczem jest zwiększenie popytu na konkretny produkt, aby więcej producentów go stworzyło, podaż wzrośnie, a koszty spadną. Oznacza to, że konsument kontroluje popyt. Wyzwanie polega na stworzeniu systemu motywacyjnego. To jest cel kredytów węglowych.Pozwalają kupować lub sprzedawać "kredyty" ze zbiorczego limitu emisji. Podczas gdy istnieją rynki dla gazów i kwaśnych deszczy, węgiel jest największym rynkiem emisji.
Określ ilość emisji zanieczyszczeń dla swojej firmy, kontaktując się z lokalnym samorządem. Zazwyczaj samorząd lokalny ustala pułap ilości emisji, jakie każda firma może posiadać. Ten limit jest równoważny pewnej liczbie punktów. Nie musisz fizycznie ubiegać się o kredyty.
Zrozum strukturę swojego przedsiębiorstwa. Firmy otrzymują zezwolenia na emisję od rządu stanowego i są zobowiązane do posiadania określonej liczby kredytów. Bodźce ekonomiczne (kwoty kredytu) różnią się w zależności od regionu geograficznego.
Twórz kredyty. Kredyty stanowią prawo do emisji określonej kwoty. Jeżeli emisja węgla przez firmę spadnie poniżej ustalonego limitu, firma może sprzedać różnicę w postaci kredytów. W ten sposób można utworzyć kredyt.
Kredyty handlowe. Przeniesienie resztek uprawnień do emisji między lokalne firmy o tym samym limicie kredytowym. Poproś agencję o podanie limitu na aukcję. Jeśli chcesz kupić kredyty (opłata za zanieczyszczenie), będziesz handlować kredytami z firmą, która chce sprzedawać kredyty (zarabiaj na redukcji emisji). System jest napędzany ekonomiczną zachętą do redukcji emisji.
