Partnerstwo to stowarzyszenie dwóch lub więcej osób, które wspólnie prowadzą i prowadzą działalność w celu osiągnięcia zysku. Partnerzy przyczyniają się do rozpoczęcia działalności i decydują, jak ją uruchomić, aby osiągnąć swoje cele. Istnieje kilka czynników, które określają sposób podziału zysków i strat w partnerstwie.
Wkład kapitałowy
Kapitał to kwota przeznaczona na założenie partnerstwa. Często partnerzy w umowie partnerskiej wnoszą różne kwoty kapitału. W związku z tym mogą zdecydować o podziale zysków w zależności od wielkości ich wkładów kapitałowych. Na przykład, jeśli partner A dostarczy 600 000 $, a B wniesie 400 000 $ i podzieli się zyskami stosownie do ich udziału w wkładach kapitałowych, wówczas A otrzyma 60%, a B otrzyma 40%.
Odpowiedzialność
Niektóre umowy partnerskie określają poziom odpowiedzialności każdego partnera. Jeden partner może mieć ograniczoną odpowiedzialność do wysokości wniesionego kapitału, podczas gdy drugi może mieć nieograniczoną odpowiedzialność. W takim przypadku partner z nieograniczoną odpowiedzialnością jest rekompensowany za odpowiedzialność, którą ponosi. Na przykład A i B są partnerami o równych wkładach kapitałowych, ale A ma nieograniczoną odpowiedzialność, podczas gdy B ma ograniczoną odpowiedzialność w zakresie wniesionego kapitału. Wtedy A może otrzymać rekompensatę, otrzymując większy udział w zyskach.
Odpowiedzialność
Partnerzy z jednakowymi wkładami kapitałowymi i odpowiedzialnością mogą mieć różne poziomy odpowiedzialności. Często niektórzy partnerzy są w pełni zaangażowani w codzienne prowadzenie działalności, podczas gdy role innych są ograniczone do wkładu kapitałowego i podejmowania okazjonalnych decyzji strategicznych. W tym przypadku partner zaangażowany w prowadzenie działalności otrzyma większy udział w zyskach jako nagrodę za poświęcony czas i energię.
Ustawa o partnerstwie
W przypadku braku umowy partnerstwa dotyczącej podziału zysków, kwestia ta jest regulowana w 34 stanach przez ustawy oparte na jednolitej ustawie o partnerstwie, wzorcowym statucie zatwierdzonym przez Krajową Konferencję Komisarzy ds. Jednolitych Praw Państwowych. Ustawa wymaga równego podziału zysków i strat pomiędzy wszystkimi partnerami, niezależnie od proporcji, odpowiedzialności czy odpowiedzialności za wkłady kapitałowe.