Ustawa o sprawiedliwych normach pracy

Spisu treści:

Anonim

Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił ustawę o sprawiedliwych normach pracy w 1938 r. W celu egzekwowania określonych, sprawiedliwych standardów praktyk pracy. FLSA ustanowiła pierwszą krajową minimalną płacę, gwarantowała wynagrodzenie za nadgodziny za określoną pracę i ograniczyła wykorzystanie pracy dzieci. Ustawa została przyjęta jako część ogólnego pakietu reform proponowanych przez prezydenta USA Franklina Roosevelta w ramach jego programu "New Deal".

Płaca minimalna

Różne państwa już eksperymentowały z egzekwowaniem minimalnego wynagrodzenia, zanim stało się ono polityką federalną. Minimalna płaca ustalona w ustawie Fair Law Standards Act wynosiła tylko 25 centów za godzinę. Byłoby to 3,77 dolara w dzisiejszym skorygowanym o inflację pieniądzu. Z biegiem czasu, w wyniku różnego rodzaju kongresów, płaca minimalna wzrosła do 7,25 USD za godzinę w 2011 r. Minimalne wynagrodzenie ustanawia bezwzględny poziom dolara dla płac w USA.

Z biegiem czasu

Ustawa o normach uczciwej pracy ustawiła nadgodziny jako czas pracy przekraczający 40 godzin tygodniowo. Twórcy tego środka mieli nadzieję, że zmniejszy to wysokie bezrobocie w Wielkim Kryzysie, ponieważ pracodawcy woleliby przynosić nową pracę zamiast płacić za nadgodziny. Nadgodziny są dziś płatne i wciąż są standardowe. Zgodnie z prawem pracodawcy są zobowiązani do płacenia pracownikom półtorej godziny za te godziny.

Dziecięca praca

Ustawa o normach uczciwej pracy zabrania komukolwiek poniżej 18 lat pracy w warunkach, które można uznać za niebezpieczne, np. W pobliżu toksycznych chemikaliów. Ustawił wiek 12 jako bezwzględny limit, zanim ktoś mógł pracować. Dla wszystkich nieletnich powyżej 12 roku życia nałożono ścisłe ograniczenia na czas, jaki mogli oni wykonywać dla pracodawcy. Pewne wyjątki zostały wprowadzone w przypadku rodzin zatrudniających własne dzieci w pracy na roli i przy innych zadaniach.

System sądowniczy

Wiele procesów sądowych zostało wszczęte i pomyślnie przeprowadzonych na pracodawcach, którzy nie spełnili standardów określonych w ustawie o sprawiedliwych normach pracy. Wielu pracodawców próbowało ominąć zasady dotyczące nadgodzin i ograniczenia pracy dzieci. Wielu pracodawców starało się także zatrzymać pracowników z książek i zatrudnić ich poniżej płacy minimalnej. Jeśli pracownik został w ten sposób wykorzystany, może skorzystać z regresu.