Termin "seigniorage" odnosi się do dochodu generowanego przez rząd poprzez drukowanie pieniędzy. Seigniorage może służyć jako środek na pokrycie części wydatków rządu, ponieważ nowa waluta może być wykorzystana do zakupu towarów i usług. Seigniorage zwiększa podaż pieniądza i może powodować inflację, więc czasami jest obliczana jako "podatek inflacyjny".
Seigniorage jako przychód
Rozliczenie nowych pieniędzy jest równe wartości pieniądza minus koszty niezbędne do jego wytworzenia. Koszt jest zwykle niski. Na przykład Bank Rezerwy Federalnej w Dallas twierdzi, że wydrukowanie rachunku o wartości 100 USD kosztuje tylko grosze. Jeśli kosztuje 5 centów, seigniorage wynosi 99,95 USD. Jednak seigniorage może być ujemny, jeśli kosztuje więcej, aby stworzyć nowe pieniądze niż wartość towarów, które kupi. Czasami zdarzało się to z grosze, które mogą kosztować więcej do mennicy, niż są warte jako monety.
Seigniorage jako podatek inflacyjny
Kiedy rząd drukuje nowe pieniądze, nie dodaje nic do produkcji towarów i usług. Wzrasta tylko podaż pieniądza. Załóżmy, że rząd drukuje wystarczającą ilość pieniędzy, aby zwiększyć podaż pieniądza o 5 procent, a więc na każde 100 USD towarów i usług przypada 105 USD. Z biegiem czasu ceny rosną, a wartość pieniądza spada o 5 procent. Zasadniczo 5-procentowy seigniorage finansuje rząd, zmniejszając wartość wszystkich pieniędzy o 5%. Z tego powodu seigniorage jest często określany jako podatek inflacyjny.
