W ekonomii termin "niewykorzystane zasoby" odnosi się do marnowanych pieniędzy, kapitału lub pracy. Na przykład, jeśli ktoś jest bezrobotny, ta osoba jest bezczynnym zasobem, którego talent jest marnowany. Termin "bezużyteczne zasoby" został wymyślony przez angielskiego ekonomistę Johna Maynarda Keynesa w jego artykule "Ogólna teoria zatrudnienia, odsetek i pieniędzy" w lutym 1939 r. Keynes uważał, że aby wspomóc ożywienie gospodarcze, potrzebne są nieaktywne zasoby.
W.H. Hutt
W.H. Hutt opublikował obalenie poglądu, że bezczynne zasoby muszą się ruszyć, aby pobudzić ożywienie gospodarcze. Jego artykuł, zatytułowany "Teoria niewykorzystanych zasobów WH Hutt", również został opublikowany w 1939 r. Hutt argumentował, że nieaktywni pracownicy lub kapitał mogą być przetrzymywani z powodów strategicznych, takich jak długoterminowe planowanie i cele lub ryzyko awersji może odgrywać rolę. Na przykład bezrobotny pracownik może zdecydować się na pozostanie bez pracy w związku z podjęciem pracy, która płaci mniej niż jego poprzednia.
