Parytet siły nabywczej to bardzo stara i fundamentalna teoria ekonomii. Podstawową ideą jest to, że dobra lub usługa powinny kosztować tyle samo w jednej gospodarce, co w innej. Jeśli tak się nie stanie, oznacza to, że jedna waluta jest zawyżona lub inna niedoceniana. Ekonomiści wykorzystują to prawo do obserwowania zakłóceń na rynkach od inflacji i ingerencji rządu. Obserwowanie nierównowagi w parytecie zakupów pomaga wyjaśnić nierównowagę w handlu.
Jakość życia
Odkrywanie różnicy między siłą nabywczą w różnych gospodarkach pomaga uczonym obserwować różnice w jakości życia. Nawet jeśli waluta danego kraju uległa znacznej dewaluacji, może nie mieć bardzo szerokich skutków dla większości obywateli, o ile ich siła nabywcza pozostaje blisko parytetu dla towarów krajowych. Nawet jeśli waluta waha się w krótkim okresie, parytet zakupów powinien pozostać w długim okresie.
PKB
Znalezienie produktu krajowego brutto (PKB) stanowi dobry ogólny sposób mierzenia bogactwa różnych gospodarek. Niestety, jeśli ekonomista obliczy PKB za pomocą standardowych kursów walut krajowych, może to prowadzić do niedokładnego obrazu. Eksperci często wskazują na przykład Chin, które celowo dewaluują swoją walutę. Dostosowując się do założonego parytetu zakupów, jaki Chiny mają ze Stanami Zjednoczonymi, ekonomiści mogą zapewnić dokładniejsze wyobrażenie o bogactwie narodu.
Korygowanie zakłóceń równowagi handlowej
Kiedy narasta nierównowaga handlowa między eksportem narodu a jego importem, ekonomiści mogą zaproponować różne środki zaradcze. Wspólną propozycją jest stworzenie barier handlowych, które mogą dalej zakłócać rynki. Jeśli jednak ekonomiści dostrzegą różnicę między siłą nabywczą narodu a jego kursem walutowym, nierównowaga staje się znacznie prostsza do skorygowania. Ponowne dostosowanie waluty do rzeczywistej siły nabywczej może rozwiązać problem bez nadmiernego zaangażowania rządu.
